Het heeft de hele nacht geregend, tegen de ochtend werd het droog, maar terwijl ik nog op bed lag, rond 7.30u begon het wéér.... En niet zo'n beetje ook. Pffff, zit je op een tropisch eiland, regent het alleen maar....
Maar rustig ontbijtje klaar gemaakt en zelfs daarna nog omeletjes gebakken, daar had ik nu tijd voor. Het regende toch.

Nog wat gechilled in mijn kamertje en langzamerhand leek het wel weer een beetje op te klaren.... Weet je wat, ik kon wel een watertaxi nemen -een ritje van nog geen minuut- naar het andere eiland hier aan de overkant, Isla Carenero. Daar logeerde de familie Kooij nu in El Faro del Colibri, hadden ze verteld, dus op goed geluk ging ik even bij ze buurten. Op het moment dat ik voet zette op hun eiland kreeg ik een Whatsapp binnen van Trudy dat ze op snorkeltour zouden gaan, maar omdat het zo dichtbij was dacht ik ze misschien nog wel bij het naar buiten gaan te kunnen treffen.... Ik stond echter op een dichte deur te kloppen. Nobody home....

Als ik er dan toch ben..... Haha, ben toen natuurlijk wat gaan rondlopen op dit eiland, dat weer een heel andere uitstraling heeft dan Colón, het hoofdeiland. Veel meer zandweggetjes, nu nogal overstroomd, dus maar goed dat de huizen op palen staan. Veel meer eilandgevoel. Allemaal pieren die het water insteken, met vaak aan het eind een trappetje om ook daadwerkelijk het water in te gaan, of om natuurlijk verder te gaan met een bootje...

Mooie uitzichten, helemaal met de donkere wolken die alweer opdoemden aan de horizon. En ik hoorde het ook al weer vervaarlijk donderen... Ook in mijn buik rommelde het alweer, want smulpaapje Sandy had weer eens honger (... Nee je meent het?!?) dus op zoek naar een leuk tentje aan het strand en die vond ik al gauw in Bibi's on the Beach. Terwijl ik daar zat begon het onweer echt los te barsten en ik moet zeggen dat ik me toen toch echt wel zorgen maakte om de snorkel-familie.... Vond het helemaal geen fijn idee dat zij ergens tussen twee eilanden met een bootje op zee aan het snorkelen waren terwijl er dikke vette bliksemschichten datzelfde water in sloegen!
Gelúkkig kwamen zij enigszins verregend ook bij Bibi's binnen zetten: de tour was niet doorgegaan wegens het weer!

Vervolgens hebben wij een zeer gezellige lunch samen genoten op een mooie plek aan het water en langzaam trok de bliksem óver ons heen (best scary soms) om daarna plaats te maken voor een zonnetje! Dus op de ligbedjes op het deck plaatsgenomen en daar verder genoten van een cocktail en nog wat biertjes en het uitzicht en de company. Het was weer een heerlijke middag.

Tegen zessen liet Trudy me nog even het mega appartement zien waar zij nu in sliepen. De avond ervoor hadden ze doorgebracht in de Vuurtoren wat ook wel een erg coole plek was zeg! En toen nog even met een omweg door het dorpje terug naar de Aqua Lounge gelopen waar ik binnen no time weer werd terug gevaren naar mijn eigen eiland.

Ik zag dat MK nu wel open was, dus na een douche ben ik daar lekker heen gehinkeld, want dat is echt aan de overkant van de straat bij mij. Op een pier zit je dan te eten, terwijl Bernand die met zijn vrouw de bureaucratie van la France ontvlucht is om een restaurant hier op Bocas te beginnen, de benen uit zijn lijf holde om alle tafeltjes te bedienen met hun 'alles-homemade' Franse heerlijkheden.
Heerlijk gegeten, niet goedkoop, maar heerlijk. Zelfs n toetje genomen want ook dat was allemaal zelfgemaakt! Delicieux!

Geschreven door Sandy.op.reis