Drie keer raden: jawel, weer de hele nacht geregend! Even droog in de ochtend, maar tijdens het ontbijt barstte het weer los... En niet zo'n beetje ook...
Maar..... Het klaarde weer een beetje op en Sandy pakte haar knapzakje en trok de wijde wereld weer in. Vandaag was het volgende eiland aan de beurt: Isla Bastimentos!
De fam Kooij had daar een paar dagen gezeten, dus behept met enige kennis toog ik daar vol goede zin heen. Iets langer boottochtje vandaag, maar tien minuten is ook wel weer te overzien. Bovendien voeren we langs allemaal bekend terrein, dus dat maakt het nog extra leuk.

'Basti' zoals het door de locals wordt genoemd is qua sfeer een heel ander eiland dan Colón. Geen geasfalteerde wegen. Er is eigenlijk maar één echte weg en dat is dan nog een soort gebroken betonnen padje ofzo. Daarlangs staan een beetje vervallen, in allerlei kleuren geverfde huizen op palen, met opvallend veel wasgoed buiten hangend. Alles van die weg af is zandweg en nu door de langdurige regen, blubberig. Al gauw had ik de blubberprut tussen mijn tenen zitten. Er wonen allemaal donkere Afro-Antiliaanse mensen die een speciaal Jamaicaans aandoend taaltje met elkaar spreken, wat daar Guari-Guari wordt genoemd. Big mama's en een beetje volkse mannen. Echt eiland-style. Overal hoor je de reggaeton muziek schallen uit boxen die de bassen eigenlijk niet meer aankunnen.

Om sfeer te proeven ben ik vanaf 'het park' waar je met de lancha wordt afgezet, rechtsaf de weg opgelopen door Old Bank, waar de meeste mensen wonen op het toch wel erg grote eiland. Tot ik niet meer verder kon en toen omgedraaid, om daarna rechtsaf naar boven de heuvel op te glibberen. Op weg naar het organisch/biologische gezellige koffietentje waar ze schijnbaar lekkere koffie en brownies verkochten, amongst other things. Het was heel goed met bordjes aangegeven en de route erheen was zeer de moeite waard. Helemaal toen ik op een vochtige boomstronk mijn eerste red frog spotte! Helemaal enthousiast begon ik, druipend van het zweet -wat een humidity- foto's te knippen van het beestje, toen ik al gauw een ander vriendje ontdekte onder wat groene blaadjes. Twee bij elkaar! Ook die weer gretig gefotografeerd. Ontdekte ik gewoon op datzelfde stronkje nog een even zo groot (of eigenlijk klein) brúín kikkertje! Nou jaaaaaaa, wat een geluk! Drie op een kluitje.

Om dat te vieren heb ik boven Up in the Hill een speciaal Coffee Mocha genomen, koffie met organische cacao en kokosnootmelk erdoor. Het smaakte eigenlijk meer naar chocomelk dan koffie moet ik zeggen... Lekker, maar niet heel speciaal. De plek wel trouwens en ook de mensen: ik zat naast een stel dat zich net de avond daarvoor had laten trouwen en for the occasion de noord-en breedtegraden van die plek rondom hun polsen had laten tatoeëren! Wat een idee! Ze kochten daar dus ook een organisch crèmetje om hun tatoeages mee in te smeren.

Nooit dezelfde weg terug, zegt Sandy, dus langs de andere kant weer naar beneden gewiebeld, langzaam aan en daardoor heb ik eerst nog één Red Froggie weten te vinden op een boom en later gewoon wéér een stelletje bij elkaar op een andere plek. Totale catch of the day: 5 rode en 1 bruine, zes (6!!) van die kleine kikkertjes. I'm such a lucky girl!

Was ik zo voorzichtig geweest met waar ik mijn voeten plaatste de hele weg; het allerlaatste stukje, net voordat ik weer bij de weg terug kwam, slipte ik zo onderuit en had ik een mooie bruine modderkont.... Ach, het viel allemaal nog mee. Kon veel erger.
Hapje gegeten bij Alvin's aan het water en toen nog verder langs de oceanfront doorgelopen naar Firefly. Nieuwsgierig naar dat plekje.... Nou, niet terecht, want ik werd daar heel onaardig weggestuurd, mocht niet eens schuilen tegen de opkomende regen, want wegens "security reasons" voor de gasten van het hotel of Hostal mocht ik daar niet stilletjes in een hoekje zitten onder een afdak.... Jaaaaaa, ik ben een gevaar voor de staatsveiligheid, dat snap ik!

Nou ja, ik was wel klaar met Basti dus terug gelanchaat naar Isla Colón, daar nog even een bakkie gedaan bij Café del Mar en toen thuis lekker gedoucht, gehangen in mijn kamertje en 's avonds, het begon weer te spetteren en later te regenen, hij is fijn, bij Captain Caribe 'n wrapje met cocktail genuttigd, buiten bij een soort foodtruck met gezellige verlichting en Bob Marley muziek... Helemaal in de sfeer dus.

Door de regen had ik niet echt zin om nog over straat te slierten, dus lekker rustig op mijn kamertje nog een biertje gedaan en deze blog weer de ether ingeworpen..

Geschreven door Sandy.op.reis