Mijn laatste volle dag in Panamá...en die begon ZÓNNIG! Jippie!

Een mooi moment om die fiets te gaan huren en de 7 km naar Playa Bluff te ondernemen. Heerlijk de vrijheid van n fiets weer te voelen. Blijf toch n Nederlands meisje...
Mooi tochtje, eerste stuk lekker makkelijk over t asfalt, ongeveer de helft daarvan had ik de eerste dag ofzo dat ik hier was al eens gelopen, met de fiets gaat dat toch veel sneller. En toen hield de weg op, of in ieder geval het asfalt. De weg ging wel verder, maar die was ineens heel anders van kwaliteit. Dikke stenen, zand, kuilen en hobbels, maar ook echt wel afstap colletjes waardoor het moeilijk afremmen was met de terugtraprem die niet heel erg goed werkte en vooral op het eind diepe plassen waar je dan aan de kant er om heen wilde rijden en niet er dwars doorheen, want je weet nooit wat er in die plas ligt aan ellende... Zelfs riviertjes moesten overgestoken worden en soms over provisorische bruggetjes met grote spleten erin. Pittig tochtje hoor, maar het bleef leuk. Alleen..... Donkere wolken pakten zich al weer samen in de verte en ook de donder en bliksem hoorde ik al weer bulderen.
Ik keek steeds goed om me heen waar ik eventueel naar terug zou kunnen vluchten als het écht zou losbarsten, want zo voelde het wel steeds aan en er was nou niet echt om de zoveel meter een restaurantje of tentje waar je zou kunnen schuilen, dus wel van belang een beetje te weten waar je terecht zou kunnen. Maar, ik ben droog over gekomen tot de Playa Bluff Beach Lounge, dus daar lekker een vers maracuya-sapje gedaan met uitzicht op het woest mooie strand van Playa Bluff: verbluffend mooi zeg maar.

Daarna tot het echte einde van de weg gefietst en omgekeerd, terug richting Bocas Town. Indrukwekkend langs die ruige kust te fietsen. Op Paki Point mijn ijzeren ros te rusten neergezet en een tuna sandwich+Balboaatje als lunch genomen, uitkijkend op de wilde hoge golven. Relaxend is dat. Terwijl ik een puzzeltje zat te maken hoor je dan het geluid van de zee...ik viel bijna in slaap...

Op de terugweg gestopt bij de Bocas Brewery. Net als in Boquete ook hier weer n microbrewery waar ze zelfgemaakte huisbiertjes uit n grappige tap schonken. Ik heb er twee uitgeprobeerd: een met mango-lime smaak en een met maracuya smaak. Apart.

Toen was het tijd mijn fietsje weer terug te brengen naar Rasta Opa, maar niet voordat ik eerst nog even langs het dorp-vliegveldje annex honkbal wedstrijdveld (je lacht je toch dood!) was gefietst zodat ik voor morgen wist waar ik precies terecht moet met m'n rolkoffer.

Na mijn warme douche dacht ik mijn laatste avondmaal bij Franse buurman MK te genieten, maar die was geheel tegen mijn verwachting in weer dicht! Verderop terecht gekomen bij La Buguita, klinkt leuk maar was het in alle opzichten eigenlijk gewoon niet: slechte bediening, het eten vond ik niet je dat en er was afschuwelijke live muziek (vals!) dus niet echt laatste avondmaal waardig. Eigenlijk gewoon de slechtste ambiance waar ik in deze hele maand gegeten heb.... Beetje jammer.

Nog wel een heerlijke espresso gekregen bij Café del Mar en nu in mijn eigenste eigen kamertje lekker aan het chillen. Het is natuurlijk zaterdagavond in party town Bocas, dus uit de boxen van de hier tegenover gelegen plaatselijke discotheek schalt al de hele avond Spaanstalige accordeon rumpapa-muziek.... Oh well... This is Panama!

Geschreven door Sandy.op.reis