Goedemorgen,

Time flies when you're having fun..... Hoog tijd om jullie mee te nemen naar Route 66.

Het is een erg lange rit naar Oklahoma City dus we zetten vandaag stug door. Rijden, wisselen en tussendoor snel een hapje eten. Natuurlijk genieten we ook.

Waar het rond Chicago vlak is, begint het hier al wat te heuvelen. Straks richting de zomer wordt het natuurlijk mooi groen.
Ook al is de natuur nog niet spectaculair, er is genoeg te zien.
De leuke borden langs de kant van de weg bijvoorbeeld. Autoriem om, het is de wet! Geen lifters meenemen, het kunnen ontsnapte gevangenen zijn. (😕) En de leukste voor ons: calorieën die je op de weg eet, tellen niet mee!
We vervelen ons dus niet.

Langs grote steden als St. Louis. We rijden de rivieren Mississippi en de Missouri over.

Vandaag rijden we ook weer met drie campers. Wat erg fijn is merken we. We gaan heuveltje op, heuveltje af. Maar plots heeft onze camper er geen zin meer in....De motor verliest zijn power en daar rollen we met 20 mijl per uur. Ook begint een lampje te branden, dus vlot aan de kant van de weg. Technische vrouwen die we zijn, pakken we snel het manual erbij. Motorstoring. Bellen met de Road assistance van Road Bear. Perfect geregeld. Staan ons goed en duidelijk te woord. En kunnen ons geruststellen. We mogen verder rijden.
Dat is ook het fijne van een goede camper maatschappij. Niet alleen de grootte, type of prijs is van belang. Maar ook hoe je in dit soort situaties geholpen wordt.

Je ziet wel, als wij op studiereis zijn testen we alles uit.

De laatste mijlen rijden we in een rustig tempo naar de campground. Van de highway af, langs mooie ranches. De zon zakt, de wegen kleuren in goud. Ik voel me net Lucky Luck die de ondergaande zon tegemoet rijdt, al heeft onze camper meer pk's dan Jolly Jumper. Eindelijk op de campground. De heren van de andere twee campers staan ons al op te wachten. En als galante ridders schieten ze ons te hulp; camper aansluiten aan stroom en water. Ook hebben de heren voor het eten gezorgd. Fijn na zo'n lange dag.

De volgende dag is de start weer vroeg. Hier zie je echt meer van de route 66. De eerste stop is bij het Route 66 museum in Clinton. Een leuk museum die je meeneemt in de geschiedenis van route 66. Als platteland meisje geniet ik van de omgeving. Grote kuddes koeien lopen rustig te grazen. Cowboy's, veedrijvers, the great caddle trail. Na de staat Oklahoma rijden we Texas is. Hier wordt alles vlak, wijds en dor met veel stof. En we rijden honderden mijlen recht toe, recht aan.

De volgende stop is bij Cadillac Ranch. Deze auto's zijn ooit als kunstvoorwerp in de weilanden geplaatst. Erg grappig, dit in the middle of no where.

In New Mexico verandert de natuur, de aarde kleurt rood. Aan de horizon zien we de eerste rotsen. Dit doet denken aan de film Cars. De oude plaatsjes zien we niet, dan moet je de historic route 66 nemen.
Wij rijden stug door naar het stadje Santa Fe. Dit doet echt Spaans aan, dit is een pueblo. Huizen, kerken met veel hout, in de kleur van de aarde. Even snel opfrissen en dan gaan we met de bus naar het centrum, klein en gezellig.
Na een heerlijke Mexicaanse maaltijd zoeken we de camper weer op.

Wat een leuke dag. Doordat we door veel verschillende staten rijden zien we echt het landschap veranderen. Van kleine dingen genieten, dat is het mooiste wat er is.

Donderdag rijden we door het indianen gebied van vroeger naar Monument Valley. Bekend van de vele western films.

Veel foto's genomen, niet alleen met de camera, maar ook in in mijn hoofd.

Mirjam Zoodsma

Geschreven door Reisburo-franeker.op.reis