Na het ontbijt hebben we de auto heringericht en was het tijd om onze gastgevers te bedanken en afscheid te nemen. We willen onze terugrit iets anders doen dan recht-toe-recht-aan en rijden via Limmerick, de plaats die zijn naam gegeven heeft aan korte verzen en dan via Tipperary. Tipperary???? Waar ken ik die naam toch van? Ik dacht altijd dat Tipperary ergens in Texas (USA) lag, ik kende het van een lied dat ik in filmen vaker gehoord had. “It’s a long way to Tipperary”. Het ligt dus in Ierland in de County Tipperary zelfs. Het lied is ook geen cowboylied zoals ik dacht, het is een soldatenlied dat gaat over de heimwee naar huis, in dit geval Tipperary dus.
Vanaf Tipperary maken we op aanraden van Joep een klein omweggetje via Cashel waar we nog even naar de ruïnes van een gigantisch complex met een kathedraal kijken. Dan snel door en langs Waterford naar de haven van Rosslare waar we aan boord gaan van de Stena Line Ferry, de Stena Vision. De oplettende lezer zal wel direct weten dat we dit schip ook op de heenweg hadden. Ja, het was hetzelfde schip met dezelfde voorzieningen, zelfs de bemanning was dezelfde maar wat erger was is dat de muzikant in de Sky-bar ook dezelfde was. We hebben het een tijdje bij hem kunnen uithouden maar toen hij Hotel California probeerde te spelen zijn we toch maar naar onze hut helemaal vooraan in de boot gegaan. We hebben uitzicht naar voren dus morgen zien wij als een van de eersten de franse kust.
Tot morgen. Slán abhaile Éireann et à demain.

Geschreven door Pjer.oonderwaegs