Vandaag was de dag dat ik gepland had om af te reizen naar Nijmegen om mee te doen aan de 4-daagse. Hét top evenement voor wandelaars uit vele landen maar vooral voor Nederlandse.
Gepland had, inderdaad. Omdat Loe ook dit jaar mee zou doen vroeg hij of ik zin had om dit ook eens een keer mee te maken. Tja, dan ga ik al snel overstag en ik heb me dan ook al een paar maanden geleden aangemeld en ben ingeloot.
De training verliep voorspoedig totdat ik steeds meer last van mijn "eigen" heup kreeg. Mijn osteopaat raadde me aan om toch maar eens foto's te laten maken. Mijn linkerheup is de laatste keer 6 jaar geleden vervangen maar mijn rechter is nog origineel en begint wel erg tegen te sputteren op bepaalde momenten.
De foto's wezen uit dat ze inderdaad aan vervanging toe is. Met de huisarts heb ik afgesproken dat ik de 4-daagse best kon lopen als de pijn te verdragen is. Wat er eventueel extra beschadigd wordt dat wordt bij een operatie toch vervangen, dus waarom niet.
Ik gewoon doortrainen, wel wat voorzichtiger want ze moet wel houden tot aan de 4-daagse. Het voelde als een goede beslissing.
Zoals zo vaak in het leven gebeuren er dingen op momenten dat je ze niet verwacht; plotseling overleed de moeder van onze pleegkinderen en dat zorgde er voor dat alle aandacht naar de kinderen uitging. Natuurlijk kwam er van wandelen weinig in deze periode en daardoor werden de klachten aan mijn heup steeds groter. Toen er ook nog eens weeralarm voor deze week afgegeven werd heb ik knoop doorgehakt: IK GA GEEN 4-DAAGSE LOPEN!
Het was met pijn in mijn hart maar soms moet je de mening van het verstand boven die van het gevoel laten gaan…………
Maar ook nu gebeurde er weer iets onverwachts, vanwege het afgegeven weeralarm voor de dinsdag kwam het 4-daagseweercomité bijeen om de risico’s te bespreken. Met het debacle van 2006 (2 doden) nog vers in hun geheugen durfden ze het niet aan om alles gewoon door te laten gaan. Ze beslisten om de dinsdag te schrappen met als gevolg dat het nu een 3-daagse gaat worden. Alles een dag opschuiven was geen optie omdat de glorieuze intocht op de Via Gladiola niet zomaar naar een andere dag verzet kan worden, althans volgens burgemeester Hub Bruls. Ik denk dat het comité hier een verstandig besluit genomen heeft.
Maar, een bekend Nederlander zei ooit: “Ieder nadeel heb z’n voordeel” en zo dacht ik ook. Het feit dat er nu nog maar drie dagen gewandeld hoefde te worden en het feit dat ik vanwege mijn leeftijd ervoor kon kiezen om 30 km per dag te lopen in de plaats van 40 of 50 zorgde er voor dat mijn kansen weer groeiden. Misschien zou ik drie dagen van 30 km wel aankunnen en dan toch de geweldige intocht op vrijdag meemaken.
Wikken, wegen, nadenken, overleggen en een beslissing nemen: IK GA WEL!
Daarna begint het werk, inkopen doen, van alles bij elkaar zoeken, wandelschoenen afstoffen, beginnen met het nemen van Ibuprofen en vooral rustig blijven.
De plek van overnachten was besproken en dat blijft zo, we kunnen bij mensen in de tuin slapen in hun tent. Van daaruit is de start- en finishplaats op fietsafstand, die gaan dus mee.
Morgenvroeg gaan we dus, een dag later dan aanvankelijk gepland, naar Nijmegen om ons aan te melden en dan even de stad in en later de slaapplaats inrichten.
Ik ben benieuwd.
Groetjes en vierdaagze,
Pjer

Geschreven door Pjer.oonderwaegs