Gisteravond was de pub helemaal gevuld met mensen die voetbal keken op tv, Guinness dronken aan de bar, iets aten of dronken aan een tafeltje maar vooral veel lawaai produceerden. Typisch pubgedrag zal ik maar zeggen, heel gezellig.
Vanmorgen zijn we een wandeling gestart over het schiereiland Derrynane. Eerst lopen we door paden en weggetjes en na 2 km krijgen we het strand van Caherdaniel te zien, het is eb dus we kunnen nu goed zien dat het een zandstrand is. Zo hier en daar staat nog water. Dan opeens passeren we de “Ogham Stone” dit is waarschijnlijk een heel oude grafsteen die aan het strand gevonden is. Omdat er oude tekens in de oude Ierse taal, het Ogham, op staan heeft men hem rechtop neergezet om hem niet nog meer te beschadigen door andere stenen die door de oceaan meegevoerd worden.
Dan komen we aan bij Derrynane House in het Derrynane National Historic Park (Pháirc Náisiúnta Staiiúil Dhoire Fhíonaín, als je dit niet kunt uitspreken vind ik dat niet gek, ik probeer al meer dan twee maanden Iers te leren maar ben er achter dat dit een te moeilijke taal is om in korte tijd te leren. Waar we tot nog toe waren werd het zo goed als niet gesproken, we merken wel dat het hier in Kerry iets meer gebezigd wordt. Maar de voertaal is toch gewoon Engels.)
Derrynane House is een herenhuis waar vroeger advocaat en politicus Daniel O’Connel (The Liberator) woonde. Hij voerde met succes campagne voor de emancipatie van de katholieke Ieren. Het resultaat was de Catholic Emancipation Act of 1829 die katholieken zoals hij toestonden om een zetel in het Britse Parlement te bezetten. Hij was de eerste Ierse Katholiek die tot het Britse Parlement toetrad. Mooie bijkomstigheid is dat hij zelfs werd voorgesteld om de eerste koning van België te worden, Leopold was dus tweede keus, hihi.
In Derrynane House is de geschiedenis van hem breed uitgemeten en het hele huis is te bezichtigen, het nationale park van 120 hectare is vrij toegankelijk.
Vanaf hier gaan we verder naar een kleiner beschut strandje waar de watertemperatuur iets hoger is dan aan de open stranden. Het water is hier kristalhelder.
Via de droge gedeeltes met heel veel konijnenholen lopen we weer terug richting het dorp, als je dat zo kunt noemen.
Dan gaan we ook nog even richting Lambs Head, een tochtje over een weggetje dat af en toe nog te smal lijkt voor onze auto, het wordt pas spannend als we iemand tegenkomen. Dan is het terug naar een Pass Bay, zoals ze dat hier noemen.
Na een lekkere douche rusten we nog wat en dan gaan we straks dineren bij The Blind Piper, de reservering is gemaakt. Reserveren? Zul je denken, ongeacht dat het hier een klein gat is heeft The Blind Piper de hele dag volle bak. Ik weet niet waar al die mensen vandaan komen maar ze zijn er ieder moment van de dag. Vanavond is er live muziek, we gaan het beroemde Ierse publeven meemaken. Ben alweer benieuwd en verheug me er al op.
Tot morgen. Slán.

Geschreven door Pjer.oonderwaegs