Bowmore ligt in een grote baai van Islay. Loch Indaal genaamd. De baai wordt omsloten door twee flinke landtongen in de vorm van een hoefijzer. Gisteren hebben we de rechterkant van het hoefijzer verkend, vandaag gaan we naar de linkerkant.
We rijden de web langs Loch Indaal naar het westen en volgen het Loch naar het zuiden. Halverwege buigen we af naar het westen richting de Altantische Oceaan, een prachtige single track road met passeerplaatsen. Door de korte bochten en steile hellingen en dalen is het een beproeving voor het English Breakfast in onze magen. De uitzichten zijn prachtig en uiteindelijk rijden we langs kustwegen naar Portnahaven en Port Wemyss op de uiterste zuidpunt. Ervoor ligt een klein eilandje met een vuurtoren en daarachter in de verte ligt Ierland. Met veel moeite denken we de contouren van land te herkennen maar het is moeilijk om een duidelijk beeld te krijgen met dit heiige zicht. Een vriendelijke mevrouw vertelt ons dat je op open dagen zelfs de kust van Kintyre kunt zien.
Op de terugweg komen we langs de gesloten distillery van Port Charlotte, die nu gedeeltelijk gebruikt wordt als Youth Hotel. Iets verder ligt Bruichladdich Distillery waar we natuurlijk een stop maken. De ontvangst hier is weer van het vriendelijke soort, direct worden we aangesproken en neemt men alle tijd om onze vragen te beantwoorden, natuurlijk is er ook alweer een dram voor mij beschikbaar, Jos krijgt een flesje met een dram mee omdat hij moet rijden vandaag. We lopen over de distilleerderij en gaan de ruimte binnen waar de Stills staan, een vriendelijke medewerker staat ons toe dat we wat foto’s maken van de ketels, het hart van iedere distilleerderij en altijd weer interessant om te zien.
Weer binnen spreken we weer met een medewerkster die alle tijd voor ons heeft, we hebben het over Port Charlotte en Octomore merken die door Bruichladdich gemaakt worden. Ik drink hier een Octomore 10 years old met 90 ppm. De aanduiding ppm betekent « parts per million » en geeft aan hoe rokerig de whisky is. Ter vergelijking, een Laphroaig 10 heeft een ppm van rond de 40. Ook hier kopen we natuurlijk weer een Glencairn glas met logo voor de verzameling.
Van hieruit gaan we het binnenland in het noordoosten in naar Islay’s Farm Distillery, Kilchoman. Ook hier weer een avontuurlijke rit door weer een ander landschap naar Rockside Farm dicht bij de atlantische kust. De baaien en meren waar we langsrijden klinken bekend omdat Kilchoman ze gebruikt om hun whisky’s namen te geven. Namen als Machir Bay, Sanaig en Loch Gorm. Ook hebben ze een whisky die 100% Islay heet, hij doet zijn naam eer aan want alles wat voor het maken van deze whisky gebruikt wordt komt van het eiland Islay. Kilchoman gebruikt sowieso zoveel mogelijk grondstoffen van eigen bodem. Ze verbouwen zelf gerst, steken zelf de turf voor het stoken van de Kiln en malten de gerst op hun boerderij die in 2019 een grote verandering heeft ondergaan om de bezoekers beter te kunnen ontvangen. Alles wat er nodig is om de whisky te maken gebeurt op de farm, ze bottelen zelf en plakken de etiketten met de hand op de flessen. Vanwege Covid is kan het Visitor Centre pas vanaf dit jaar gebruikt worden en is het tijdens de rondleiding niet mogelijk om alle ruimtes te bezoeken, men heeft hier strenge regels voor opgesteld.
Terug in Bowmore gaan we nog even naar de lokale distilleerderij en lopen bij de Harbour Inn binnen. Hier lijkt het wel de zoete inval, als wij binnen zijn stroomt het ineens vol, we praten met een Nederlands koppel en twee Belgische. Het lijkt wel alsof we hier afgesproken hebben.
Vanavond hebben we nog wat afspraken staan in de plaatselijke pub, Duffy’s Bar. Ben benieuwd!
Na een lekker diner met lasagne als hoofd ingrediënt gaan we naar de bar voor een afzakker. Hier treffen we inderdaad het amerikaanse echtpaar, piloot en flight attendant, waar we weer onze ervaringen van de dag en de plannen voor morgen mee doornemen. Natuurlijk onder het genot van iets goeds, Laphroaig Four Oaks, Lore en de Bunnahabhain Eirigh Na Greine, spreek uit ae-ree ne gray-nyuh en dat betekent Morning Sky. Ja dan komen de verhalen wel los.
Ondertussen hebben we gehoord dat de distillery van Bunnahabhain morgen open is. We hadden gepland om morgen een wandeling van zo’n 12 km naar de vuurtoren in het noord-oosten te maken en laat deze distillery daar nu ook toevallig in de buurt zijn. Toeval bestaat niet!

Slàinthe Mhath, Pjer.

Geschreven door Pjer.oonderwaegs