Vertelde ik gisteren dat ik alleen met een Amerikaan was, om half negen kwam er nog een jonge Canadees uit Québec binnenvallen. De Hospitalera was nergens te bekennen en zo heb ik hem een bed aangeboden in onze veel te ruime herberg. Ook heb ik hem laten eten van hetgeen ik allemaal had. Je ziet het, als je eenmaal begint uit te delen...
Fijn om iemand te zien genieten van wat je voor een paar stuivers gekocht hebt. Het leuke van deze ontmoeting is ook omdat ik dan weer Frans kan spreken met iemand die van huis uit Frans spreekt.
Als ik vanmorgen wakker wordt is de Canadees al gevlogen en begint het alweer te regenen. Tja Gerrit, dat was geen pessimisme, het was realisme. We zitten immers in Galicië en als ze hier spreken van 30 procent regen reken er dan maar op dat je in een bui terecht komt. De mensen trekken ook geen trui of vest aan als ze naar buiten gaan, nee ze trekken een regenjas aan of nemen een paraplu mee.
Ik ben er al zo gewend aan geraakt dat het steeds gemakkelijker gaat om poncho aan en uit te doen. Ik vind het trouwens helemaal niet vervelend om met de poncho aan in de regen te lopen. Zou ik thuis geen moment over nadenken om in dit weer te gaan wandelen.
Hier is het genieten in elk weertype!
Aan de foto's die ik maak merk ik dat ik regelmatig iets tegenkom dat de moeite waard is. Soms is dat een kerkje of kapelletje, dan weer een vervallen huisje of een mooi doorkijkje. In de eucalyptusbossen wordt er flink gekapt en worden een soort van bussels gemaakt om de schillen en de bladeren te kunnen vervoeren. Hoe men de geur ervan dan in een flesje krijgt weet ik niet, feit is wel dat als je in een blaadje knijpt het heerlijk ruikt. Een Italiaanse medepelgrima gebruikt het om van haar verkoudheid af te komen.
Vijf jaar geleden heb ik ook al een vanaf Samos naar Santiago gelopen met Loe. Ik kan me nog vele plekjes herinneren, andere zijn als nieuw voor me. Ik wist één plekje nog bijna precies te vinden, dat was een vervallen schuurtje waarin vijf jaar geleden een houten kar stond. Het schuurtje was er nog, ik heb een foto ervan gemaakt zonder kar.
Natuurlijk heb ik ook weer foto's van verschillende Hórreos, graanschuurtjes, gewoon omdat ik ze zo leuk vind.
Vannacht slaap ik in O Pedrouzo, zo'n 20 km van Santiago, de overnachting in deze Albergue kost maar 10 euro voor een eigen kamer en ik heb gratis gebruik kunnen maken van de sauna. Heerlijk.

Geschreven door Pjer.oonderwaegs