De Hospitalero was er vanmorgen nog niet, ik ben dus zonder ontbijt vertrokken. Ze nemen het hier zeker niet zo nauw met de tijd (;
Na een goed half uur lopen in de miezerregen kom ik in een plaatsje waar ik een ontbijtje kan nuttigen, ook koop ik wat fruit voor onderweg in een dorpswinkeltje. In een kerkje maakt de pastoor een praatje met me, hij is jonger dan ik denk ik en hij is gekleed alsof hij at klusjes thuis moet doen. Hij gaat echter op ziekenbezoek in het ziekenhuis in de buurt.
Het landschap is alweer aan het veranderen, ik loop nu weer door grote landerijen met allemaal druivenstruiken. Ook zie ik sinds een tijdje weer naaldbomen, ik weet niet wat dat betekent maar het valt me wel op.
Als ik langs een huis loop waar iemand in zijn schuur apparatuur heeft staan dat gebruikt wordt om wijn te maken nodigt de eigenaar me uit om binnen te komen en hij biedt me een glas van zijn eigen wijn aan. Gastvrije mensen die Bercianos. De regio El Bierzo heeft ooit tot Galicië behoort en er zijn bewegingen die dat nu ook weer willen. Er is veel graffiti met leuzen als: ¡Bierzo gallego ya! Het laat me denken aan de "Retour à Liège" beweging in onze buurt.
De motregen verandert in echte regen en eigenlijk heb ik daar weinig last van. Ik loop vandaag met gemak meer dan 28 km naar Trabadelo dat tussen serieuze bergen ligt. Dit is de aanloop naar de volgende hoogte waar het alweer sneeuwt. Ik zal het morgen en/of overmorgen wel zien. In plaats van er tegenop te zien verheug ik me ook alweer op deze nieuwe uitdaging.
Het laatste stuk loop ik tussen de kastanjebomen en dat voelt vertrouwd.
Volgens verschillende metingen ligt de 200 km grens op verschillende punten, iedere app, internetsite of wandelboek houdt er een andere telling op na.
Vandaag ben ik de al die punten gepasseerd. Ik ga er dus maar gevoeglijk vanuit dat het nu minder dan 200 km tot aan Santiago de Compostela is.

Geschreven door Pjer.oonderwaegs