Na een goed ontbijt, klaargemaakt door de eigenaar van het huis waar we in verbleven, zijn we vertrokken uit Cirueña, een verschrikkelijk dorpje met misschien 20 oude gebouwen die voor het grootste gedeelte onbewoond waren of leken. Daarnaast rond de oude kern nieuwbouw in zijn lelijkste vorm. Hier waren misschien wel huizen voor 200 gezinnen maar ook hier leek alles "abandon".
Het eerste plaatsje waar we doorkomen is Santo Domingo de la Calzada (weer zo'n mooie naam...).
In de kerk leven een kip en een haan. Dat komt omdat er een hele legende aan vasthangt en daarom wordt dit in ere gehouden. Als we binnen zijn kraait de haan en dat betekent dat we Santiago de Compostela gezond en wel zullen bereiken. Goed vooruitzicht, toch?
Ook is er een heuse tentoonstelling over die Santo Domingo de la Calzada die beschermer van Pelgrims en behoeftigen was. De codex van de Camino, een van de eerste boeken waarin de tocht beschreven staat, is hier te zien. Het verhaal van de plaats wordt ook nog eens uitgebeeld in een meterslange opstelling van allerlei PlayMobil figuren en gebouwen, bijzonder om te zien met welke toewijding dit gemaakt is.
Daarna door naar Grañon waar we vrienden treffen terwijl we wat drinken en eten.
Vandaag lopen we tussen uitgestrekte velden en we zien dat de grond hier niet meer rood maar bruin is. Hier wordt alleen nog maar graan verbouwd. Op de velden liggen grote stapels met strobalen, wat men hiermee van plan is is niet duidelijk, ze liggen mooi opgestapeld weg te rotten.
Zo hier en daar zijn rustplaatsen gecreëerd langs de route, soms eenvoudig en soms wat aangekleed met een mooi kunstwerk. Ook wat dat betreft is het genieten geblazen.
Dan even over mijn uitrusting: waar ik in de eerste week vooral blij was met raincover en poncho ben nu blij dat mijn hoed en de zonnebrandcrème meegenomen heb.
De schoenen voelen al heel natuurlijk aan en ik verzorg mijn voeten iedere morgen en avond goed, zij moeten per slot van rekening het belangrijkste werk verrichten. Ik begin ook steeds meer in de "loopmodus" te komen, dat betekent dat die kleine pijntjes langer uitblijven en dat de energieverdeling wat gemakkelijker gaat. Het gewicht van mijn rugzak is me ook steeds minder tot last hoewel je aan het einde van de dag voelt dat je veel meedraagt.
Ook vandaag weer een etappe van meer dan 28 km gelopen, de komende twee dagen naar Burgos doen we het iets rustiger met 25 km gemiddeld.

Geschreven door Pjer.oonderwaegs