Vanmorgen zijn we vroeg naar de Borubudur gelopen om de hitte en drukte te ontwijken. De zon was net op en omdat we de tempel vanuit het oosten naderden was dit een prachtig gezicht. De Borubudur is de grootste Boeddhistische tempel van de wereld. Hij is tussen 750 en 850 gebouwd en heeft lange tijd verscholen gelegen onder as van de vulkaan Merapi, die nog steeds actief is en in 2010 zijn laatste uitbarsting gehad heeft. In het jaar 1006 was er een grote uitbarsting die in de hele omgeving veel schade aanrichtte en de meeste mensen vertrokken dan ook uit dit gebied. Ook de Borubudur ontkwam niet aan de ravage en werd grotendeels bedekt met as, de tempel werd met planten overwoekerd en is pas in 1814 herontdekt door de Engelsman Raffles. Daarna is hij met tussenpozen van as en begroeiing ontdaan en zijn zowat alle stenen weggehaald om ze later weer op hun oorspronkelijke plaats terug te leggen. Dit was nodig omdat de tempel in al die jaren flink gezakt was en dus moest er eerst een nieuwe ondergrond gelegd worden. Door deze gebeurtenissen en erosie en vandalisme zijn er veel ornamenten en beelden beschadigd of verdwenen. Toch is datgene wat er nu staat een indrukwekkend geheel. De Borobudur is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages; de onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. De grote stoepa staat symbool voor het Nirwana, de hemel in het Boeddhisme.
Ik zou nog vele pagina`s kunnen volschrijven hierover, zoek het zelf maar op als je meer wilt weten ;)
Ook bezochten we nog een ander Boeddhistische tempel waar toevallig een groep monikken uit Thailand waren, met hun hebben we een goed gesprek gehad.
Daarna naar Yogyakarta, spreek uit Djogdjakarta. (normaal wordt de Y uitgesproken als onze J en hun J als DJ zoals in Jakarta, maar in het geval van Yogyakarta wordt het toch als Dj uitgesproken, het wordt zelfs ook af en toe zo geschreven. Tja in Indonesië zijn er wel regels maar ook veel uitzonderingen daarop)
Dan hebben we ook nog een tochtje met paard en kar gemaakt, leuk maar zielig voor dat kleine paardje dat ons toch maar alle heuveltjes op moest trekken. Bij een pottenbakkerij hebben we op zo’n primitief draaiapparaat een eigen pot gemaakt.
Onderweg naar Yokyakarta hebben we nog iets bijzonders gedaan, Luwak koffie gedronken. Luwak koffie is koffie van bonen die door de Luwak katten opgegeten zijn, niet verteren en daarom weer helemaal uitgepoept worden. Deze bonen worden schoongemaakt gedroogd en gebrand en dan komt er heerlijke koffie uit. Heerlijk was de koffie in ieder geval wel maar om nu te zeggen dat ik deze koffie van uitgesch... koffiebonen lekkerder vind dan onze vertrouwde DE, nee...
Vanavond zijn we naar een balletvoorstelling van Ramanyana, een oude hindoeïstische variatie op het bij ons bekende Romeo en Juliette geweest. Het hele verhaal wordt in bewegingen uitgedrukt en het is indrukwekkend om te zien met welke precisie en gratie de bewegingen uitgevoerd worden. En zoals dat in Hindoe hoort heeft dit verhaal wèl een happy end.
Ook van deze dag zou ik weer een paar pagina`s kunnen schrijven en een heel plakboek vol kunnen plakken, ik beperk me tot een gedeelte.
Selamat malam setelah hari yang panjang.

Geschreven door Pjer.oonderwaegs