Na het ontbijt zijn we naar het Kantor Pos (postkantoor) gereden per becak. Op Java is een becak een fietstaxi waarin je net met z’n tweeën naast elkaar kunt zitten. Dat lukte ons net en de fietser moest serieus trappen om ons vooruit te bewegen. Omdat Tasikmalaya helemaal niet toeristisch is zijn er ook geen souvenirwinkeltjes met ansichtkaarten, daarom hebben we in het postkantoor een briefkaart gekocht en die naar taant Marieke gestuurd. Ben benieuwd of en zo ja wanneer die aankomt.
Daarna naar het treinstation om in de trein richting Yogyakarta te stappen. Eerst wil ik natuurlijk zien hoe dat er hier aan toe gaat. Tja, die interesse gaat er nooit meer uit. Tijdens de vier uur durende reis passeren de mooiste beelden van Sawahs en Kampungs ons raam. Het lijkt wel of we naar een uitzending van Railaway kijken, maar dan zonder commentaar.
In Kutoarjo stappen we over op een auto en gaan dan richting ons hotel in de buurt van de Borubudur. En in de buurt is nu ook ècht in de buurt, de ingang ligt op 50 meter. We laten ons per brommer naar een Sawah brengen waarvandaan we de zon kunnen zien ondergaan achter de Borubudur. Als het niet bewolkt is dan zal dit best een mooi gezicht zijn, niet vandaag.
Morgenvroeg zullen we er in ieder geval vroeg naar toe gaan om de grote drukte en hitte te ontwijken.
Untuk sekarang, selamat malam.

Geschreven door Pjer.oonderwaegs