Van La Bastide Clairence naar huis. 388 km
We maakten ons vandaag op voor het laatste stuk naar huis, naar Floirac dus. We stonden een beetje scheef en ik zakte telkens wat naar onderen, maar heb Joop er niet over gehoord. Die had zeker zin om naar huis te gaan.
We waren vroeg vanmorgen, het regende en het had vannacht ook geregend. De 2 andere camperaars waren 5 weken in Portugal geweest en hadden ook geen mooi weer gehad. Overal in Europa was het dit jaar een slecht voorjaar.
Via Bidache naar Peyrehorade D817 en bij Labatut de afslag D3 naar Estibeau en naar Hagetmau om zo de autoweg en Orthez te omzeilen. Lekker binnendoor, dwars door de velden vol sappig groen waar de acacia bomen volop in bloei staan. Op de Michelinkaart een witte weg, maar heel goed te rijden. Op de cp in Hagetmau hebben we de cassette kunnen legen, want volgens Joop was hij boordevol en het afvalwater weg laten lopen. Dit is een cp op een achteraf stukje terrein, waar je in het voorjaar vreselijk veel last hebt van al die pluisjes van de populieren. Meteen zat de binnenkant van de camper onder de pluizen. Wolken vlogen er naar binnen en die bleven allemaal kleven aan de bekleding. Mont-de-Marsan was de volgende stad op onze terugweg. Je werd gek van alle rotondes om de stad heen. Tot aan Casteljaloux zo’n 65 km naar het noordoosten was de weg recht en saai. Aan beide kanten van de weg aangeplant met productie dennenbomen. Sommige stukken weer gerooid, anderen opnieuw gezet. Vlak en saai. Maar goed dat Joop niet in slaap is gevallen nadat hij zoveel natuurschoon heeft aanschouwd en zoveel bochten heeft gereden. Hij had moeite om de snelheid van 80 km p.u. die nu in Frankrijk geldt, vast te houden. Om de saaiheid van de grote weg iets te onderbreken zijn we net boven Casteljaloux maar weer binnendoor gegaan D6 en D641. Inmiddels was het alweer 12.30 uur en kregen we trek, honger is een groot woord, en bij Gontaud-de-Nogaret zag ik een bord staan dat er erg uitnodigend uit zag. Laat daar nou net vandaag een doopfeest aan de gang zijn. Wat spijtig nou. Volgende plaats Puymiclan. Ook vol, een groep bezette het hele zaaltje. Ben je toch op het platteland zit verdikkeme alles vol op zaterdag, of zoals in Seyches 2 restaurants die gesloten zijn. Had ik weer eens een goed idee. Op die manier schoten we geen snars op richting huis. Volgens de bakker hadden we in Miramont zeker meer geluk. Dwars door het centrum en inderdaad bij het verlaten van de stad aan het einde van de D933 een restaurant/ hotel speciaal voor truckers. Ten einde raad zijn we hier maar neergestreken. Na de maaltijd zijn we weer tegen drieën in de stromende regen op weg gegaan naar Eymet. Vandaar binnendoor D25 naar Issignac. Een heel leuk Middeleeuws dorpje waar we al eens op het pleintje bij de kerk koffie met gebak hebben genuttigd. Zeker de moeite waard om te bezoeken, maar niet nu.
Via Cadouin, waar een mooie oude kerk staat en Siorac, langs de Dorgogne naar Beynac met zijn kasteel, Marqueyssac met zijn mooie tuinen,La Roque Gageac dat, nadat men de kade heeft gerestaureerd erg is opgeknapt. Bovendien heeft La Roque de beroemde holwoningen, Cingle de Montfort, ook weer met een kasteel. En zo naar Martel en Floirac.
Het is even een opsomming van al die mooie plekjes die zeker een bezoek waard zijn, maar voor ons gesneden koek, omdat we al zo lang in deze mooie omgevig mogen bivakkeren.
Om 18.00 uur waren we thuis. Bucks kreeg zo’n 5 km voor Floirac in de gaten dat we bijna in een vertrouwde omgeving reden en werd helemaal dol. Hij is een voorbeeldige reisgenoot gebleken, onderweg tijdens het reizen zowel als ‘s nachts. Voor hem was dit de eerste keer om zo lang met de camper op pad te zijn.
Achteraf bleek het laatste stuk toch te veel km’s te zijn en dat doen we zeker niet weer. We worden een dagje ouder en hebben al met al in die 18 dagen toch weer heel wat km’s afgelegd en bochtjes gereden. Moeilijke tot zeer moeilijke stukken waren er bij, maar we hebben weer veel gezien. Zijn weer blij dat we heelhuids op ons plekje zijn zonder krasje of deukje, zonder pech en in goede gezondheid.

Geschreven door Opreismetdelootsjes