Na een nacht met ontzettend veel regen en het weerbericht geraadpleegd te hebben + het euvel wat ons vreselijk dwars zat, hebben we besloten om de boel maar om te gooien en eerst naar onze vriend Michel te rijden. Bovendien zag je toch geen snars in de bergen met dit weer. We wilden geen risico nemen als dan toch blijkt dat de remmen versleten waren. We hoopten dat Michel wel een adres zou weten waar we dit konden laten repareren.
Na de douche, de afwas, het afrekenen en de boodschappen op naar Tallone Gard. Gelukkig was het 1 rechte weg en 1 afslag en dan waren we er. Op de Navi was Tallone Gard niet aangegeven, maar mijn geheugen liet me nog niet in de steek gelukkig. Precies rond etenstijd kwamen wij ons melden.
1 mei, feestdag in Frankrijk, alles vrij, winkels dicht, families op visite. Zo ook hier. Schuif aan en wees welkom. Het was een heerlijk weerzien. Gelukkig waren wij zelfvoorzienend wat slapen ontbijten en koffie betreft, dat deden we zelf, ze hadden al genoeg familie over.
Na uren kwam ons hoge woord er uit wat de remmen betreft, maar er bleek gelukkig geen probleem te zijn, want de schoonzoon wilde morgen wel even kijken. Hij bleek mecanicien te zijn van beroep en had aan huis een werkplaats en dat wisten we niet. Wat een geluk bij een ongeluk.
We hebben toch nog onrustig geslapen in de camper, omdat we nog steeds niet wisten of het ernstig was wat ons boven het hoofd hangt.

Dag 7. Woensdag 2 mei. Tallone
Regen, regen en nog eens regen. Wat overkomt ons. Zelfs de Corsicanen weten niet wat hun overkomt om deze tijd van het jaar. Men heeft hier wel water nodig maar niet zo veel en niet nu.
Michel was zo lief om ons een beetje bezig te houden en heeft ons meegenomen naar de Romeinse afgravingen bij Aleria. De oostelijke laagvlakte van Corsica was een van de eerste plekken op het eiland die bezocht werd door de oude beschavingen. Aanvankelijk waren er hier nederzettingen van de Feniciërs en de Etrusken, totdat het werd ingenomen door de Romeinen in 259 voor Christus. In de Romeinse tijd verrezen er stenen villa’s, winkels, tempels, een forum, een rechtbank en een riool. In 80 voor Christus werd de stad zelfs opgewaardeerd tot hoofdstad van het Romeinse Corsica. Ook werd het hernoemd tot Aléria, een naam die het tot vandaag de dag behouden heeft. Het Romeinse Rijk en Aléria raakten in de 5e eeuw in verval. Daarna volgde een lange periode waarin Aléria nauwelijks bewoond was. Dit kwam onder meer door de vele moerassen en de malaria. Het was pas in 1945 dat met behulp van het Amerikaanse leger de moerassen gedempt werden. Sindsdien is Aléria uitgegroeid tot een bescheiden agrarisch en toeristisch oord met leuke bezienswaardigheden.
We hebben eerst het museum bezocht waar allerlei gevonden voorwerpen tentoongesteld stonden in glazen vitrinekasten. Daarna hebben we de opgravingen bekeken.
Vanmiddag hebben we oesters en mosselen gegeten. Ik heb er met mijn neus bovenop gestaan hoe Michel de oesters te lijf ging en hoe Murielle de mosselen klaar maakte. 1 pan met roquefort en crème fraiche en een andere met sjalotten, boter, daarin de mosselen, blussen met witte wijn en room en het liefst verse peterselie toevoegen. Het openen van de oesters was nog een behoorlijke klus.
In de middag nog een rondje naar de wijncoöperatie en we hebben geprobeerd de cascade te zoeken, maar dat is niet gelukt. Verkeerde afslag denk ik. Ineens kreeg Michel de kriebels ivm het geluid van de remmen bij de camper, omdat Joop uitlegde wat hij hoorde als hij moest remmen. Bij thuiskomst nam hij meteen de grote krik. Als er iets besteld moest worden dan meteen vandaag. Niet alleen de remblokken waren versleten maar ook de remschijven moesten worden vervangen. Te lang doorgereden dus. Oh wat waren wij gelukkig met zulke vrienden, anders had ik het niet geweten.
Vanavond slapen we schuin, want de camper staat op 3 banden en een soort krik.

Dag 8. Donderdag 3 mei.
Schuin slapen viel erg mee, maar vroeg opstaan iets minder. De nieuwe remschijven konden vanmorgen worden opgehaald in Bastia, en hij kon er vanmiddag meeteen mee aan de slag. Er zijn zelfs 6 verschillende soorten voor de Fiat Ducato en de groothandel had er 2 op voorraad. Nu maar hopen dat de goeie er bij zaten. Voor de zekerheid namen we de oude maar mee naar de groothandel. Op naar Bastia.
Het is gelukkig redelijk weer en de goede goden waren dit keer met ons, want de goeie schijven waren inderdaad op voorraad. Er was ook een bout stuk gegaan bij het losschroeven.
Op de terugweg hebben we de weg genomen waar langs vroeger het treintje liep. Van Aleria naar Bastia, langs het huidige huis van Annick, dat als overgangshuisje dienst deed. We waren zo blij met de hulp vandaag. Hoe hadden we dit zonder deze fijne vrienden moeten doen en zo snel? We gaan nooit meer in boekjes kijken, maar op je gevoel afgaan is een goede les geweest.
S’ avonds na de maaltijd hebben we nog even rummikub gespeeld, maar iedereen was eigenlijk te moe en iedereen lag om 10.15 uur plat.

Geschreven door Opreismetdelootsjes