Het werd een luidruchtige nacht met ontzettend veel gebulder en enorme regenbuien. Water horen doet zelf ook wateren en we zijn er wel 4 x uit geweest om te plassen. Wat een spektakel buiten. Ik dacht dat er niet zoveel verschil was tussen eb en vloed aan de Middellandse zee, maar dat was niet waar. Ook deze zee kon woest zijn. Het kon hier dus echt flink spoken, maar dat geloof je toch niet in mei?
We hebben tijdens ons ontbijt de autostoelen omgedraaid en genoten van de hoge golven die tegen de rotsen aangegooid werden.
Na nog de nodige foto’s genomen te hebben vonden we het zo langzamerhand tijd om te vertrekken richting Calvi, een eindje verderop. Er ging van hier uit ook een smalle weg langs de rotsen naar Calvi, maar met dit weer durfde ik dat niet aan. We kozen er voor om eerst een beetje het binnenland in te rijden om daarna weer naar de kust te gaan. Af en toe brak warempel even de zon door maar verder was het koud, niet meer dan 14°. Toen ik even achterom keek schrok ik me te pletter, want achter ons hing zo’n enorme grote donkere massa wolken ! Wat doen die achter ons? Nemen wij ze mee of zo! De afstanden op het eiland zijn maar klein dus met 30 min. waren we er al in Calvi. Lange broeken weer en truien aan. Niet te geloven. En dan te bedenken dat ik app-jes kreeg van bv Hansje dat het in Nederland 27° is. Daarvoor ga je dus niet naar Corsica. Wat mankeert de wereld?
In Calvi waren in ieder geval 2 campings, maar beiden leken ons niks, zo vlak aan de weg. We hebben in Lumio even verderop een mooie gevonden, even van de grote weg af in een mooie omgeving met zicht op de baai van Algajola. De campingmevrouw zat met haar jas aan in het kantoortje te bibberen van de kou. Ook zij was dit niet gewend.
We staan voorlopig nog alleen. Het was jammer dat we niet buiten konden zitten, want je waaide bijkans uit je hemd als je die al aan had en ook de zon die af en toe door het wolkendek kwam werkte niet echt mee. We stonden hier onder de eucalyptus en mimosa. De mimosa stond zelfs nog in bloei. Het is witte mimosa, die zal wel later zijn dan de gele. In dit deel van Corsica zie je enorm veel eucalyptusbomen met enorme stammen, wel met een diameter van meer dan 1 m. Ze ogen slordig omdat hun schors verveld en de vellen hangen langs de bast. Dat was mij de vorige keer ook al opgevallen. Het was net onkruid die bomen, je kon ze snoeien, of afhakken waar je maar wilde en ze groeiden zo weer verder.
Met dit weer hadden we geen zin om ons nat te laten regenen, dus we hebben de hele middag gelezen en gehangen. Ook wel eens lekker. Ik had nog oud brood en heb er wentelteefjes van gebakken.
Het lijkt er op dat de zee wat rustiger is geworden, dus heeeeeel misschien gaan we weer de goede kant op. We dwaalden steeds verder van Porto af, dus om deze vakantoe nog eens terug te gaan en dan alsnog die boottocht te gaan maken was wellicht geen optie. We konden ook Cap Corse gaan rijden. Dat is het noordelijkste puntje van Corsica, de opgestoken vinger. Dat waren we in eerste instantie niet van plan, omdat we dat de vorige keer al hadden gedaan. Maar om met dit weer de binnenlanden, de bergen in te trekken dan moest eerst het weer eens beter worden. Telkens hoorde ik weer getik op het dak van de camper. Lieve Heer, het is nu wel genoeg geweest met al dat water!

Camping Le Panoramic
Lumio
N42.590370 E08.848180

Geschreven door Opreismetdelootsjes