We wilden eerder vertrekken, maar er moest nog zo veel gebeuren. De camper moest voor de APK keuring, er moest een nieuwe distributieriem om en verder worden nagekeken. Joop moest nog de laatste behandeling bij de tandarts voor een kroon, bovendien kregen we nog een logé en de drukke Paasdagen zaten er ook nog tussen. Toen bleven er nog maar ruim 2 weken over om te reizen. Ook het weer in Spanje voor de komende dagen lokte nog niet. We konden niet te lang wachten, want we gaan half mei alweer richting Nederland voor ons 50-jarig huwelijksfeest.
De dagen er voor hadden we alles al klaar gemaakt en op woensdag 24 april hebben we toch maar de stoute schoenen aangetrokken. Stonden we om 09.30 uur bijna klaar om te vertrekken, bleek ons bed drijfnat te zijn. Men had al meerdere dagen voorspeld dat het zou gaan regenen en vannacht was het zover. Gehoosd heeft het en behoorlijk gewaaid. Had het bovenraampje, dat Eldert er 2 jaar geleden ingezet had, toch gelekt. We hadden de andere bovenraampjes ook vervangen en misschien is er toen iets verschoven. Wat nu. Al het beddengoed moest er weer uit om te drogen. Via onze buurvrouw de jongens opgebeld die de andere raampjes hadden geplaatst, want wellicht wilden zij ons wel helpen.
Wat een mazzel dat je zo in de loop van de jaren je adresjes inmiddels hebt, want 2 uur later kwam Joop terug met een gekit raam. Weliswaar niet zoals het hoorde volgens de jongens, maar dit moest toch voorlopig voldoende zijn. En weer alles inpakken.
Ik was helemaal het ritme kwijt en zal daardoor vast van alles zijn vergeten. Wel gek hè dat er altijd iets is waardoor we of later wegkunnen of dat er de eerste dag wel ergens strubbelingen zijn, hoe goed je je ook voorbereid.