Het heeft vannacht weer gehoosd, maar Joop heeft niks gehoord. Wellicht was hij zo blij dat alles goed was opgelost dat hij zich eindelijk overgaf aan de slaap.
We besloten om vandaag maar eens een stuk te gaan rijden nu alles weer was gemaakt ipv te hangen bij de deur en tot last te zijn. We zorgden voor ons zelf ook met eten en zouden vanavond terugkeren om te slapen. De volgende dag wilden we samen met Michel en Annick naar Zonza, over de Col de Bavella. Een mooie tocht, hoopte ik.
Wederom was het een dag met veel regen. Dit was onze 4e dag in Corsica en ik had nog geen zon gezien. Dat zou toch een keertje tijd moeten worden dacht ik zo.
Eerst in Aleria wat boodschappen gedaan en toen op weg richting Venaco en Corte langs de rivier de Tavignano. Het begin was vlak maar allengs werd hij mooier en bergachtiger. We namen een tussenweg naar Corte maar halverwege de D143 mochten campers niet verder. Het was toch een redelijk brede gele weg, maar men zal wel ergens aan de weg bezig zijn geweest. Omkeren was de enige optie en via de T50 richting Corte hebben we onze weg vervolgd. Bij Corte konden we wel een tussenweg nemen naar Castirla en vandaar door de Scala di Sta Regina naar het stuwmeer van Calacuccia. Als je deze weg zou vervolgen kom je uiteindelijk uit in Porto, maar dat wilden we niet. Het is een hele beste gorge, met gelukkig hier en daar uitwijkmogelijkheden. Die waren echt nodig want menig keer moesten we daar gebruik van maken. Het eiland Corsica is zeer geschikt voor motorrijders, die we dan ook veelvuldig tegenkwamen. Ze hangen schuin in de bochten en dat was best een beetje eng, vooral als het zo regende. De rivier de Golo die onder ons stroomt ging woest tekeer van al dat water dat er in de afgelopen dagen was gevallen. Af en toe kwamen we koeien tegen die hun kostje opscharrelden langs de weg. Ook voor hen moest je rustig aandoe. Voor foto’s zat ik nu aan de verkeerde kant maar ik had de terugweg nog. We genoten zichtbaar van al dat moois. 15 km verderop lag het stuwmeer en daar hebben we ons gekochte kippetje opgepeuzeld en een poosje rust gehouden voordat we aan de terugweg zijn begonnen. Inmiddels is het weer gaan regenen en niet zo’n klein beetje. Eigenlijk is het voor het maken van foto’s te donker.
Maar kijken wat er van komt. Bij Ponte de Castirla hadden we de verkeerde afslag genomen, de D18 ipv D84. Op beide borden stond Ponte Lecce aangegeven maar de D18 was een veel kleinere weg, te smal voor onze camper, want uitwijken was niet mogelijk. Aan weerskanten van de weg waren te hoge en te scherpe kanten. We hebben peultjes gezweten en ergens kon Joop gelukkig keren en zijn we zonder kleerscheuren weer veilig beneden aangekomen. Daarna konden we de goede weg op draaien, D84. Nooit meer doen hoor!
Bij Ponte Lecce de D71 richting kust 71 km verderop. Deze route hadden we al eens gereden maar dan de andere kant op. Een mooie bochtige weg die in het begin prima te doen was. We reden langs vele loslopende dieren waaronder koeien, varkens en geiten en hier en daar een ezel. Langs Morosaglia waar het geboortehuis staat van Pascal Paoli, de Corsicaanse vrijheidsheld, langs de ruïne van de kloosterkerk van Orezza, die door de Duitsers in 1943 tot ontploffing is gebracht, omdat daar munitie was opgeslagen. En plots kwamen we in de mist terecht. Geen wonder ook met zulk weer, alle leuke plekjes ten spijt. Aan een heel groot stuk van de weg werd gewerkt, vooral in de dorpen. Daar was het af en toe een grote puinhoop. De muurtjes langs de kanten waren inmiddels bijna klaar, maar de weg was hier en daar zo slecht met veel gaten en veel modder. Joop had alle aandacht nodig om die te ontwijken, terwijl het oppassen geblazen was voor alle loslopende dieren. Het laatste stuk was weer goed te doen en Cervione bleek een leuke plaats te zijn die nu al stervens druk was. Auto’s stonden geparkeerd aan beide kanten.
Het was al bijna 19.00 uur en Joop wilde in ieder geval voor donker uit deze bergen zijn. We hebben nog geprobeerd om een plekje aan zee te bemachtigen voor ons broodje, maar helaas. Gestopt bij een grote winkel, want ik wilde niet voor 20.00 uur bij de familie aankomen. Ze zaten vast nog aan tafel.
We hebben gemeld dat we er weer waren, het elektra weer aangesloten en Michel kwam even vertellen dat we morgen om 09.00 richting Zonza zouden vertrekken. Wij gaan van daar door verder Corsica in. Het weerbericht voorspelde niet veel goeds. Het zal toch wel een keer goed weer worden.

Geschreven door Opreismetdelootsjes