Het eten maandagavond was geslaagd: goed eten, met uitzicht over de haven en baai van Port Rexton, waar kort na zevenen een fantastische volle maan gestaag boven de horizon kroop. En voor de liefhebbers: Ethan Hawke zat twee tafels verderop.
Dinsdag zijn we naar Bonavista en Elliston geweest, aan het uiteinde van dit schiereiland. We hadden een coffeeshop getipt gekregen, Neil's Yard. Dat bleek een kleine, maar hele goeie coffeeshop te zijn. Naast de eigenaar, die nog een tijdje in Nederland heeft gewoond en gewerkt, zat er nog een klant, te schrijven. Beiden bleken veel te weten over het eiland en de recente historie, waaronder de verwoestingen van orkaan Igor, in september 2010. Juist de moderne huizen, gebouwd door import Newfoundlanders, sneuvelden als eersten, omdat ze minder storm bestendig bleken. De traditionele huizen bleven redelijk overeind, alhoewel een enkel huis wel de zee op spoelde, waarna de locals het huis weer het land op moesten slepen. Zoals de trouwe lezers weten, is dat een relatief normaal verschijnsel.
Daarnaast spraken ze over de zeehondenjacht, en de vaak ongenuanceerde reacties vanuit stedelijke gebieden daarover. Ze wezen ons op een mini museum een paar kilometer verderop, opgericht ter nagedachtenis aan een ramp tijdens de zeehondenjacht van 1914, waarbij 250 locals, zo'n beetje de helft van alle mannen, omkwamen tijdens barre winterse stormen.
We zijn daar even later naar toe gereden, en kwamen nogal onder de indruk van de verhalen en de omstandigheden.
Al met al is ons standpunt over de zeehondenjacht inmiddels zwaar genuanceerd. Wanneer je vergelijkingen maakt met de westerse bio industrie, de leerproductie, de overbevissing (zeehonden eten veel kabeljauw) wordt het tamelijk ingewikkeld en kan je niet meer zonder meer zomaar tegen alle zeehondenjacht zijn.
Genoeg ellende. Het weer was dinsdag fantastisch, en daar hebben we volop van genoten. We hebben nog een leuke vuurtoren gezien, en weer tientallen meren en meertjes, baaien, rivieren - de een nog fraaier dan de ander.
Vanmorgen, woensdag 30 september, vertrokken we uit Port Rexton, maar niet nadat we een prachtige wandeling hebben gemaakt, over de kliffen langs de kust. Afwisselingen tussen naald- en loofbomen, open weides, struiken, meertjes, kliffen, baaien en strandjes. De strandjes hier zijn heel speciaal: in het late voorjaar komen hier de caplin visjes met tienduizenden het strand op om hun eieren te lozen en te laten bevruchten, waarna de meeste mannetjes er de de brui aangeven, en sterven.
Maar eindelijk, eindelijk kwamen we onze eerste moose, elanden tegen. Ze stonden in de bush naast het pad, en omdat wij er zoveel moeite voor hebben moeten doen is de foto die we hierbij gaan zetten ook een beetje een zoekplaatje. De moose probeert zich in de bush te verschuilen, maar hij vergeet dat ie herkenbaar is aan .....
NB voor vogelaars: let even op de plaatjes. De kaalkopkiekendief hebben we herkend, maar wat is die andere toch?
Geschreven door Marietheo