Gisteren was er geen mist of regen en hebben we de uitgestelde walvistocht gemaakt. Om bij Pleasant Bay, de vertrekhaven, te komen, hebben we voor een belangrijk deel dezelfde weg gereden die we de dag daarvoor al in de mist gereden hadden, maar nu konden we zien waar we waren.
En dat was de moeite waard: een glooiende bosrijke omgeving, met veel riviertjes, en af en toe steile kliffen. Hier en daar een dorpje, dat uit hooguit enige tientallen huizen bestaat. En in principe veel elanden, maar die hebben we nog niet mogen ontmoeten.

De walvistocht was een succes: we zagen een aantal Minke whales, dwergvinvissen, die regelmatig aan de oppervlakte kwamen. Minke whales zijn ongeveer 10 meter lang, en leven solitair, jagend op vissen als haring. Het was eigenlijk wel bijzonder begrepen we dat we meerdere in elkaars buurt zagen. Omdat ze individueel aan de oppervlakte komen was het aantal moeilijk te schatten, maar het waren er minimaal drie, en waarschijnlijk zo'n vijf stuks.

Op de weg terug hebben we vroeg gedineerd, en nog een stukje aardbeien rabarber taart meegenomen om als toetje op onze veranda in onze B&B op te eten.

Lonny, de eigenares van de B&B, kon leuke ervaringen vertellen. Eentje daarvan gaat over de emails die ze ontving op een vacature voor iemand met huishoudervaring voor in de B&B. Een vrouw had gereageerd: "als ik kom wil ik een huis en een stal en neem ik mijn paarden mee". Een man: "ik werk nu aan de lopende band, heb geen huishoudervaring, maar dit lijkt me een veel makkelijker baan hoe moeilijk kan 't zijn?"

Vanochtend hebben we na een laatste lekker ontbijt (waarbij elke dag sowieso veel blueberries gegeten worden) afscheid genomen, en zijn op pad gegaan voor een rit naar de zuidelijkste bestemming van onze reis, Digby. Dat is een rit van 600 km.

Tijdens die rit een paar koffiestops gemaakt. En het is wel leuk om te zien hoe dat hier werkt, want we zien een structuur in onze koffie ervaringen. De goeie koffietenten zijn zeer dun gezaaid, dus regelmatig moeten we het met een Amerikaans cafe/restaurant doen. Gisteren durfde Mariëtte aan de serveerdame te vragen of ze ook dark roasted koffie hadden, dat is koffie die net iets dichter in de buurt van koffie komt dan de "regular", lees slappe bak. De lichaamstaal sprak al verontwaardigde boekdelen, en het antwoord volgde snauwerig snel: we have regular.
Het leuke was dat even later Mariëtte toch een glimlach bij haar wist te ontlokken, toen ze haar een compliment gaf aan over haar heerlijke appelkruimeltaart.

We hadden ook al gemeld dat een keten, Tim Hortons, een relatief redelijk alternatief bood. Maar je moet dan wel erg expliciet je bestelling doorgeven. Dus "zwarte koffie" is niet genoeg, noem expliciet dat je die zonder melk en suiker wilt hebben. En als je met zijn tweeën voor de toonbank staat en de een bestelt "black cofffee no milk", en de ander bestelt een dubbele espresso, met daarbij het woordje apart., dan nog is het ons al twee keer overkomen (van de vier keer) dat we alle koffie in een grote bak ontvingen - want wie op de wereld zou er nu een kale espresso willen kunnen drinken.
Na een opmerking daarover wordt de grote bak moeiteloos teruggenomen, en wordt de koffie alsnog apart geserveerd. Jammergenoeg blijkt dan het "black" inmiddels vergeten, en krijg je er weer melk in. Ook dat wordt weer hersteld, en hebben we onze koffie.

Verder vandaag veel bomen en alleen rustig verkeer gezien, zodat we aan het eind van de middag in Digby aankwamen, waar in een hotel logeren, deze keer met een goed restaurant, en dan weten jullie wel waar we vanavond zitten.

Geschreven door Marietheo