We ontbijten om 8 uur met Indiaas buffet. Vandaag rijden we 300 km. De snelheid op de 'highway' is niet hoog. De max. snelheid van 80 km haal je af en toe. Dus zo'n 7 uur met tussenstops (koffie, lunch, foto's) onderweg.

Even een doorkijkje in het Indiase verkeer:
Er is veel divers verkeer op dezelfde weg wat de snelheid vanzelf tempert: voetgangers, buffelkarren, geitenkuddes, koeien, tuk-tuks, brommers, scooters, karren volgeladen met hooi, auto's, bussen, trucks in alle maten en personenvervoer.
Passeren gebeurt in de praktijk links en rechts. Dat laat men aan elkaar weten door te toeteren. Met allerlei ritmes, te onderscheiden van elkaar en met betekenissen: Korte driftige toeters (ik heb haast), 2 keer kort (passeerteken) of langdurig aanhoudend. Dat laatste is wel het teken dat je opzij moet!! Stoppen bij een stoplicht of treinovergang wordt benut voor verkoop of bedelen (daklozen, gehandicapten, transgenders.Zie eerdere uitleg).
Er zijn wel basisregels in het verkeer b.v. rechts inhalen, rechts heeft voorrang, verkeer op rotonde heeft voorrang, etc. Maar daar wordt ruim mee omgegaan, met soepelheid en veel improvisatievermogen. Vaak is het meer één vloeiende 'in- en uitschuifbeweging'.
En er is ook een zekere hiërarchie op de weg: groot gaat voor klein. Dus bussen en vrachtwagens gaan voor. Brommers en scooters moeten zich meer een eigen weg banen. Voetgangers steken (mét inzicht en langzame beweging) onverschrokken over en daar wordt dan ook goed rekening mee gehouden. Zebrapaden zijn er wel, maar hebben geen duidelijke functie. We hebben geleerd (ook van eerdere vakanties in Azië) ons in dit patroon te voegen. En ja...het werkt!
Ook heeft elke staat weer zijn eigen varianten in verkeersgedrag. Venka vindt dat ze het in Andhra Pradesh er maar een rommeltje van maken, vooral de grote trucks passeren links en rechts en dat maakt het gevaarlijk. .

We stoppen bij een theetentje langs de weg ('The tea party'!). We eten gebakken pakora's: een driehoekje van deeg gevuld met een pittig hapje van aardappel, kruiden en uitjes. We gaan van de highway af richting kust, naar het dorp Yanam, gelegen in nóg een Pondicherrygebied! Ook een Franse enclave en onderdeel van de aparte administratieve eenheid Pondycherry met eigen inrichting en bestuur. Een piepklein gebiedje aan een grote rivier met restanten van het Franse fort. Aan de rivier een wasplaats en een standbeeld van twee grote olifanten met veel zondags publiek.
We rijden door een groot deltagebied waar de rivieren van het gebergte uitkomen in de zee. Langs de weg wat zoutwinning en kunstmatige meertjes voor de garnalenkweek. Aan beide kanten van de weg groen, met rijstvelden omgeven door kokospalmen. We lunchen in een lokaal restaurantje met koriander/limoensoepje en vegetarische biryani. Heerlijk!! We zien verder onderweg veel kokosnotenvervoer in hoog opgelade wagentjes en verkoop van de kokosnoten. In de dorpen is er veel drukte en markten. We zien grote standbeelden van plaatselijke belangrijke heren. Sommige moeten nog onthuld worden en hebben een katoenen lap over het hoofd.

Rond half vijf zijn we in het hotelletje. Het ligt 2 km van het dorp Malkipuram.Mooi landelijk gelegen tussen het groen. Op de eerste verdieping een galerij met wat kamers en badkamer voor Venka. Goed geregeld en voldoende voor een nacht. Geen Wifi, maar dat zijn we nu wel gewend, dus morgen maar weer zien.

Geschreven door MarenP19.op.reis