Wat uitgeslapen en ontbijten op het appartement. Het is stralend weer-25°- heerlijk om wat te ondernemen. We nemen de bus naar het centrum en lopen naar het Museo de Bellas Artes. Het is gehuisvest in een oud kloostergebouw met drie patio's. Er zijn twee verdiepingen met aan beide kanten enorme trapportalen. Het gebouw zelf is al prachtig. De schilderijen en een paar beelden zijn van Spaanse meesters uit de school van Sevilla. Veel Mortillo, Zurbaran en Valdes. (periode 17 t/m de 19de eeuw) Met veel religieuze afbeeldingen en portretten. Sommige schilderijen zijn wel mooi maar ook niet heel bijzonder. Wevermoeden, dat hun opdrachtgevers nogal streng in de leer waren en er weinig ' buiten de (kerkelijke) lijntjes ' geschilderd kon worden. Daarna lopen we langs het voormalige station, Esracion de Cordoba, een historisch erfgoed en gerestaureerd. De invulling van de ruimten is nogal divers: van werkruimten en winkeltjes van plaatselijke kunstenaars tot een Mac Donalds. We gaan richting de rivier, de brug over naar de wijk Triana. Van oorsprong de zigeunerwijk en nu een gezellige woonwijk met winkeltjes en restaurantjes. In de verte zie je de grote moderne gebouwen van de Expo 1992. Die hebben we bij een vorig bezoek aan Sevilla ruim bezocht. Het is inmiddels 14 uur, de bezienswaardigheden in de wijk zijn gesloten tot 18 uur, dus we passen ons aan en zoeken een restaurantje op aan de rivierkant. Met 4 kleine tapasachtige gerechten en een glaasje wijn genieten we. Daarna terug over de brug en langs de rivier lopen we langs een opvallend groot kunstwerk van Chilida. Daarna zien we de Arena de Torros van buiten opnieuw en ook de Torre del Oro (gouden toren) uit de Moorse tijd. Het was een van de torens die onderdeel waren van de verdedigingsmuren van het Alcazar en voorkwamen dat er schepen de rivier opvoeren.
We regelen postzegels bij het postkantoor om de kaarten voor de kinderen te versturen. Ondanks het feit, dat het Alcazar en de tuinen mooi zijn, laten we een nieuw bezoek zitten. We hebben er nog genoeg herinnering aan van de vorige keer. We zoeken een bankje op en zien alle bewegingen om ons heen: mensen lopen, steppen elektrisch, fietsen en laten zich rondrijden in paardenkoetsen. We gaan nog even op het terrasje van gisteren zitten. De binnenruimte van het restaurant blijkt een vroegere Hamam (Arabisch badhuis) te zijn. We kopen wat eten en drinken bij de supermarkt dichtbij de busstop en eten een broodje 'thuis'.

Geschreven door MarenP19.op.reis