Vandaag bezoeken we twee dorpen en markt van de Desia Kondh, de in het dal wonende Kondhstammen. Gisteren bezochten we hoog wonende Mehi Kondh.

Bij het zien van onze foto met de NGO-mensen gisteren hebben we met Badal in de auto een gesprek over rol van de Ngo's. Volgens Badal is er een wildgroei van deze organisaties. Zij halen overal geld vandaan en het is twijfelachtig wat de effecten zijn en veel is voor eigen gewin. Ze doorkruisen het regeringsbeleid en krijgen steeds meer restricties opgelegd, vooral de katholieke en methodist initiatieven. Ja, denken wij dan, maar wat doet deze regering dan zelf aan sociaal beleid?
Ja, scholen zijn gratis, incl. uniformen en ontbijt, lunch. Een lange traditie nog uit de tijd van de Congrespartij.
We zien langs de weg ook de pijpen klaarliggen voor transport van schoon water en watertorens in aanbouw. Hetzelfde zo met elektriciteitsleidingen. Er zijn speciale plattelandstarieven voor energie voor de dorpen.

We gaan eerst naar de markt in Dukum. Hier verzamelen zich de diverse Desia Kondhs uit de dorpen in de regio. Deze stammen zijn meer geïntegreerd in het Indiaase leven en religie. Naast de vele groenten en fruit is er volop kleding, gereedschap, huishoudspul, gebakken zoetigheden en kruiden. Maar ook worden er kleren genaaid, haren geknipt en sigaren gedraaid en gerookt. We lopen ontspannen rond. Een foto maken is vaak prima.

Daarna gaan we naar het dorp Yhigidi. Met overheidshulp van de overheid is hier een coöperatie van metaalbewerkers opgericht. Het basismateriaal wordt door de overheid beschikbaar gesteld. Het voortbestaan van het metaalambacht is ook belangrijk. We kopen een beeldje en kettinkje na wat afdingen. Iedereen blij en natuurlijk even samen op de foto. We zien nog een offerplek met wat potjes en dingetjes er bij. Het offeren van stieren gebeurt hier nog.

Een uur verder bezoeken we nog een dorp. In de straten zien we het begin van elektriciteitsaansluitingen. Op straat worden wijnbloemen (wineflowers) gedroogd. Geplukt in het bos en hier gedroogd. Daarna worden ze verkocht voor de productie van een drankje. Verder leeft men van de groentetuinen rondom het dorp en de verkoop van producten zoals noten en linzen. Ook worden hoge grassen uit de bossen verzameld en gedroogd voor verkoop van dakbedekking. Het dorp is weliswaar levendig maar geeft ook een povere aanblik. Er is nog veel te doen.

Onderweg terug naar Rayagada stoppen we en worden verrast door een viering voor een goede nieuwe oogst. We zien in het land offerplaatsen, overal bananenbladeren met rijst, kokosnoten en bloemen. Langs de weg een grote versierde zwarte pop, als offergod voor de aarde/vruchtbare grond.
Ervoor ligt een schaal met geofferde geitenkoppen. We zien een rij vrouwen van het land komen die deze offerplaatsen samen bezoeken. Iedereen is enthousiast en onze komst maakt het nog feestelijker. Er wordt suikerrietdrank gedronken, waar wij ook wel nieuwsgierig naar zijn. We zien een man die de stengels door een wringer haalt. Wat een verrassing, zomaar even langs de weg. Rond vieren weer bij het hotel. Even rusten en wat lezen en schrijven.
Daarna een kleine avondmaaltijd met naan en curry. En informatie van de gids over het grote Holifeest van morgen. Met gooien van gekleurde poeders naar elkaar. Advies om gemakkelijk te wassen kleren aan te doen. En vroeg weg voor de reis naar Jeypur, naar de ecolodge met onderweg weer een markt en wat dorpen.

Geschreven door MarenP19.op.reis