Een zondagsontbijtje met tostade, jam en tomaat/olijfolie, verse jus en koffie. De eigenares Elena geeft ons advies over de route en schrijft vol enthousiasme de namen van de dorpen en mooie playa's die we aan de kust móeten zien. Een lieve vrouw en we zijn blij met elkaar.

Het is 200 km naar A Coruna. Dat lijkt zo gepiept, maar het klimt en daalt op kleine, goede wegen en veelal blijft 50 km weer de gemiddelde snelheid.
We rijden eerst van Noia naar Muros. Steeds mooie uitzichten over de baaien, de groene bergen en de verblindend gele brem. We kijken bij Lauro bij de strandbaai, duintjes en pijnbomen. Direct aan de weg een terras voor koffie. Bij Praya de Luro, een landtong met mooie bossen, parkeren we. Stoeltje en tas mee om even te relaxen aan het strand. Het is een prachtige plek en er zijn maar een paar mensen op het hele stuk strand. Ook wandelaars en later blijkt, dat één van de caminios naar Santiago langs dit strand loopt. We rijden een stuk verder naar een vuurtoren (Faro van Larino). Sinds 2021 is hier een unieke hotelaccomodatie in de vuurtoren, die we even mogen bekijken. Een prachtige plek, met uitzicht over twee baaien, rotsen in zee, kleurrijke bergen etc Een topplek om te onthouden.
Daarna rijden we naar het lange strand van 7 km. Even genieten en dan doorrijden naar de bekende Cabo Finisterre.
We komen dorpjes tegen met mooie baaien, strand of een haven. Overal zien we de Galicische kerken, de horreos (de maisschuren van graniet op palen) en kruisbeelden. Zo kenmerkend hier. De bergen zijn geel, paars van de bloemen en ook roze van de enorme granieten wanden.

We rijden door naar Finisterre en de vuurtoren: voor veel pelgrims en wandelaars een belangrijk eindpunt. Het is een zeer hoog gelegen kaap met een rotsige kust,
diep onder met een helblauwe oceaan. Mooi I!
De straatmuzikanten doen flink hun best en we maken weer een kort filmpje voor de kinderen.
Daarna via een klein weggetje naar Muxia, met een haventje en strandje. Omdat we nog 100 km naar A Curuna moeten rijden besluiten we een stukje grote weg te nemen die overigens ook prachtig ligt tussen de bergen. Om 7 uur zijn we bij het hotel BrIsa met een keurige kamer op 1e etage met uitzicht op de zee. De gastvrouw en -heer hebben 40 jaar geleden in Rotterdam gewoond en hij heeft 10 jaar in de scheepsbouw gewerkt. Ze spreken nog wat Nederlands. Na een drankje gaan we nog even naar buiten. De boulevard en het strand liggen dichtbij. We eten een salade en pizza bij een Italiaan in de stad, die op zondagavond nog open is.

Geschreven door MarenP19.op.reis