Alhoewel we hutje aan mutje stonden op de Camperplaats, hebben we toch goed geslapen.
We vertrokken om 9 uur richting Ieper.

We hadden gisteren bij ons ritje door het dorp al gezien dat er erg veel bedrijvigheid was voor een zondag. Tractoren die af en aan reden, mensen die blijkbaar net van werk kwamen of nog op het bedrijfsterrein bezig waren. Een nijver volk, dachten wij. Vanmorgen daalde het kwartje pas echt. We zitten in de wijnstreek, sterker nog in de champagnestreek! We zagen de mensen tussen de druivenstokken in groepen bezig met oogsten.
(Het deed mij denken aan de drukte bij ons op het land als de gladiolen gesneden worden). Hier wordt blijkbaar alles nog met de hand gedaan. Toen we enkele jaren geleden op Ile de Re waren zagen we gigantische machines die de druiven van de stokken af trokken. Daarbij was wel wat productieverlies.

Zusje José had ons Ieper aangeraden ivm de Last Post die hier iedere avond geblazen wordt ter herinnering aan de gevallen soldaten tijdens de eerste wereldoorlog. En dat al vanaf 1926!.
Alleen onder de Duitse bezetting gedurende de tweede wereldoorlog werd dit niet gedaan, maar in plaats daarvan werd de ceremonie gehouden op de begraafplaats van Brookwood in het Verenigd Koninkrijk.

We hebben ons geïnstalleerd op een ruime Camperplaats zo’n ruim 3 km van het centrum af.
Na de lunch hebben we dus de fietsen gepakt en zijn naar het centrum gefietst. Ieper verraste ons bijzonder! Wat een mooie stad is dit! Heel het centrum is prachtig bewaard gebleven en waar nodig mooi gerestaureerd. Ook is er een lange stadsmuur met gracht. De kathedraal is groot en imposant. Prachtige gebrandschilderde ramen en veel beeldhouwwerken.

Het weer viel aan alle kanten mee en we hebben lekker op een terrasje gezeten. Toen we eenmaal terug naar huis wilden fietsen was het mooie weer ineens over en kwam de regen met bakken de lucht uit. We hebben nog even geschuild voor de ergste regen maar zijn uiteindelijk toch maar gaan fietsen. Het was maar een kippenwippie.

Om kwart over 7 zijn we dus wederom op de fiets gestapt richting Ieper. Lekker op tijd dachten we, zo druk zal het toch niet zijn. We hoorden het geroezemoes al van een afstand. Er stonden al honderden mensen te wachten. Het was achteraan aansluiten. Iedere avond wordt het verkeer door de Menenpoort richting centrum afgesloten voor deze ceremonie. Er waren erg veel Engelsen en ook Canadezen. Bij de ceremonie waren ook een paar heren in kilt betrokken. De Last Post wordt gespeeld op een trompet door een van de vrijwilligers van de brandweer van Ieper. Deze avond deden ook de Schotten met hun doedelzakken een versie van deze herinneringsmuziek ( Henk’s doedelzakken hart ook weer blij). Er werden kransen gelegd door diverse ouderen en ook door jongeren.
Jammer genoeg stonden wij dus vrij achteraan waardoor foto’s nemen geen succes werd.

Na afloop liep de poort ook weer vrij gauw leeg en vertrokken groepen Engelsen met bussen naar elders. Wij pakten onze fietsen weer en waren waarschijnlijk eerder thuis.
Nu lekker aan de koffie en het verslag en zodadelijk nog mijn boek voor het slapen gaan.
🥰

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog