Het is nu zondag 6 oktober. De laatste blog was van 28 september. Dat komt doordat 29 september een reisdag was. Wij vertrokken van Benquerencia en het doel was Nadadouro in Portugal. Een reisje van ruim 400 km. Wij wilden daar niet al te laat aankomen dus reden wij om 9.30 u weg. Maar op de een of andere manier vlotte het niet erg zodat wij al gauw appten dat wij later dan 15.00 u aan zouden komen. Dat gaf de club gelegenheid om zelf nog andere activiteiten te ondernemen. Wat wij vergeten waren dat er één uur tijdsverschil zit tussen Spanje en Portugal. Kort en goed: wij arriveerden om 15.30 u, een knappe prestatie al zeg ik het zelf.
Ja, en dan volgt de golfweek of zoals wij dat noemen: het strafkamp. Maandagmorgen arriveerden nog Linda en Frits en toen was het gezelschap compleet, 9 personen. ’s Middags hebben wij gegolfd op Bom Successo. Dit was bedoeld als een soort oefenwedstrijd, zeg maar om een beetje te wennen aan de golfcourses in Portugal. Aan de uitslagen van die dag te zien was dat ook wel nodig.
Dinsdag ging het om het echie. Wat houdt dit in?
Het gezelschap vormt met 9 personen een golfclubje, genaamd de Pinguïns. Ieder jaar spelen wij in een competitie 5 wedstrijden. Twee daarvan hadden wij al in Nederland gespeeld en nu in Portugal de laatste 3. De winnaar van de competitie ontvangt ieder jaar een door Marleen gebeeldhouwde pinguïn. Dus het gaat ergens om!!
Dinsdag hebben wij gespeeld op Praia del Rey. Ook deze dag waren de scores niet om naar huis te schrijven. De baan was prachtig, nummer 14 in de ranking van Portugal.
Woensdag was een rustdag. De stad Obidos bezocht, genoten van een chocoladecupje gevuld met likeur. Een heel leuk stadje.
Woensdag was golfcourse Royal Obidos het doel. Volgens Jan is dit nummer 7 in de ranking. Nou, het was idd een hele mooie golfcourse. En ook heel moeilijk wat ook uit de scores bleek. Bij de prijsuitreiking is maar heel verstandig besloten om de scores niet te noemen.
En dan als klap op de vuurpijl de nummer 2 baan van Portugal: West Cliffs. Gruwelijk, wat een moeilijke maar wel prachtige links baan. Een groot aantal holes grenzen aan de Atlantische Oceaan. Om op de fairway te komen waren er af en toe reaches nodig van 150 meter. En om heel eerlijk te zijn, dat zijn afstanden die echt niet altijd gehaald worden. Prachtige baan, heerlijk gezelschap, beauty’s van slagen maar scoren, ho maar. Ook deze dag werd afgezien van het noemen van de behaalde scores.
En toen was de golfweek ofwel het strafkamp voorbij. Marleen en Gerard werden ’s avonds naar het vliegveld gebracht i.v.m. de verjaardag van de moeder van Marleen.
Wij vetrokken zaterdag uit Nadadouro. Maar omdat er toch nog even geshopped moest worden gingen wij eerst nog even naar Obidos . Dit nam best wel veel tijd in beslag en omdat Jan had verteld dat het warm en zonnig zou blijven besloten wij maar om naar Peniche te gaan, een schiereiland vlakbij. De weersberichten uit Nederland zijn niet van dien aard dat je daar gauw terug wilt zijn.
Zondag heerlijk een fietstocht gemaakt over het schiereiland, koffie gedronken in een havenplaatsje, geluncht op het strand en daarna heerlijk in het zonnetje zitten lezen.
Hoe verleidelijk het ook is om hier te blijven vanwege het mooie weer, gaan wij morgen toch maar richting Caceres.
Wie weet, is het in de binnenlanden van Extramedura ook nog heel mooi weer.

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog