De weersverwachtingen in het binnenland waren uitzonderlijk goed. 30 Gr alsof het niets is. En dat in oktober!!
Gezien deze verwachtingen vertrokken wij al om 8 uur. Gepland was dat wij dan om ca. 12 uur in Marvao zouden zijn zodat wij nog wat van dit middeleeuwse stadje met mormoonse invloeden konden bekijken. 
De camping lag wat buiten het dorp en dat kostte toch wel wat zoekwerk. Op ons gemak de camper geïnstalleerd, wat gegeten en even uitgerust. Daarna gestart met de wandeling naar het stadje. Het was maar 4 km maar het was constant stijgen. Ellie heeft de wandeling op Strava gezet en bekijk dan maar eens de grafieken. 380 meter stijgen en continue. Man, daar krijg je misschien wel hele mooie kuiten van maar het kost ook wel wat adem. Uiteindelijk is het ons gelukt en dan kom je echt in een middeleeuws plaatje terecht. Toegang door een poort en dan straatjes die net breed genoeg zijn om een auto door te laten. Geen asfalt maar de keien uit de middeleeuwen en constant stijgen. Enfin, helemaal naar de stadswallen gelopen en schitterende foto’s gemaakt, althans dat vinden wij. Nadat wij alles boven hadden gezien weer wat afgedaald en wat gedronken. Om weer terug te wandelen hadden wij niet zo veel zin in, dus maar een taxi gebeld. Nou, dat hebben wij geweten. Zelfs in de kleinste straatjes denderde hij voort als een idioot. Oké, hij mag het dan gewend zijn maar rekening houden met zijn passagiers was er niet bij. Ook de hele berg af was hij een beetje aan het maxverstappen, zodanig dat Ellie zowel boven als onder moeite had alles binnen te houden. Op vragen om wat te minderen reageerde hij totaal niet. Je begrijpt het al: geen fooi!!
Heerlijk op ons gemak gedineerd op de camping en nu maar hopen dat de muggetjes ons met rust laten.

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog