Ellie

Dag 02 2019 05 13

Na een heerlijke nachtrust hebben we genoten van een uitgebreid ontbijt. Chantal en Sjoerd (de vroegere Jeroen!!) kwamen als eerste om afscheid te nemen, waarna Kees Jr en Toine, de buurman, Kees van Oort en nog een viertal fietsvrienden, Frans van Bommel, Frans Govers, Henk Kuijs en Wim Otte, volgden.
De laatsten vier zouden ca. 50 km met ons meerijden.
Bij de start begonnen we al om anders te rijden dan de route aangaf. De mannen wisten natuurlijk wel uit het hoofd hoe we naar de afgesproken plaats moesten komen! Er was aardig wat wind op de kop, maar Kees en ik doken in de achterhoede. Zoals Frans van Bommel terecht opmerkte: ze hebben nog een paar kilometer te gaan.
Op een bepaald moment zag ik wel dat we aardig van koers af raakten, maar ik liet het aan de mannen over. Bij de koffie – het keerpunt voor de begeleiders – zaten we in Hamont, Belgie. Ook leuk! Na de koffie zochten we toch de route maar op en fietsten gestaag door naar Roermond. In Roermond is de Minnebroederskerk. Nou daar zou toch een stempel voor ons paspoort gehaald moeten kunnen worden. Maar nee hoor, geen schijn van kans. Ook niet bij de VVV, ook niet bij de horeca. Om moedeloos van te worden.
Dwars de stad door, aten een broodje op een leeg terras en keken via Zenly of Henk al op de camping was. Dat was schrikken, want Henk was doorgereden naar Juelich, toen nog 55 km verder!
Mijn benen schoten acuut in de kramp! Nog 55 kilometer met wind op kop! In uiterste wanhoop werd Henk gebeld. Gelukkig was er nog niets op die camping betaald en kon hij de 50 km terug rijden naar Effeler Wald. Wij zijn toen op ons gemak daar ook naar toe gereden en kwamen om kwart over 3 aan. Het zonnetje scheen, Henk had de stoelen buiten gezet, het bier was koud en we hebben nog genoten van een heerlijke middag en avond aan het water.

Voor de fietsers stond er vandaag 98 km op het programma. Met de auto was het vanaf Hilvarenbeek meer dan 150 km, een toch wel serieuze autorit. In Juelich was er alleen een camperplaats. Wel bij een attractiepark dus inclusief toiletten. Een hele mooie plekje gevonden, uit de wind en in de zon. Dus klaar en rusten maar. Maar toen kwam toch dat telefoontje dat de fietsers besloten hadden tot Erwald te gaan. Alles weer ingepakt en 50 km terg gereden. 6 Minuten na mij arriveerden de fietsers al. Een schitterende camping aan het water was wel de beloning.
De left overs van de zondag hadden wij van Jeanne mee gekregen, dus het diner bestond uit overheerlijke zoete kip met rijst met als dessert verse aardbeien. Een makkie voor de kok.
’s Avonds geprobeerd om de blog de lucht in te krijgen maar helaas, de snelheid van internet is misselijkmakend laag. Als jij 7 foto’s wilt downloaden en dat duurt 36 minuten dan heb je een idee van onze frustratie.
Maar wat in het vat zit verzuurt niet, zegt men, dus heb geduld, de blog komt er aan.

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog