Dag 19 - 14.08.2022

Het was inderdaad mistig vanmorgen. Toen ik om kwart voor zeven ging douchen was het een witte wereld. Toen ik er een half uurtje later weer uit kwam was er al een gedeelte door de zon opgelost. ( ik heb geen half uur onder de douche gestaan hoor, maar ook mijn haar gewassen en geföhnd, dit om boze reacties over water verspilling te voorkomen).
We vertrokken om even voor 9 en het was nog heerlijk rustig op de weg. Toen we van Skye afreden zagen we voor de eerste keer een digitale waarschuwing: yellow warning: heavy rain forecast. De zon scheen nog vrolijk, dus we dachten, dat gaat nog wel even duren. Toch besloten we maar direkt door te rijden naar ons eerste doel: het ‘Harry Potter’ treinviaduct in Glenfinnan.
We kwamen weer langs het Eilean Donan kasteel en reden langs een aantal lochs zoals het loch Cluanie - 12 km lang en geen parkeerplaats gevonden om foto’s te maken -, loch Loyne, loch Oich, loch Lochy - waar we zowaar zeilboten en plezierjachten zagen varen. Dit laatste loch en ook het volgende loch Eil waren erg lang.
Aangekomen bij Glenfinnan bleek dat wij niet de enigen waren die hiervoor belangstelling hadden. Het was een hele toer om een parkeerplaats te vinden. Toen we goed en wel stonden begon het hard te waaien, een voorbode van het onweer dat eraan zat te komen.
We zijn toch maar naar het viaduct gelopen en hebben daar een aantal foto’s genomen. We zijn niet helemaal aan de andere kant naar boven gelopen omdat het al flink begon te regenen, donderen en bliksemen. We kwamen drijfnat weer in de camper terug.
Ons volgende doel was Neptune’s staircase in het Caledonian Canal. Dit is een stelsel van 8 aaneengesloten sluizen in het kanaal die samen de schepen over een hoogteverschil van 19,5 meter en een lengte van 475 meter brengen. Dit is dus hetzelfde kanaal waar we eerder op vakantie de Fallkirk wheel zagen.
Met tussenpozen bleef het de rest van de middag regenen, al was het niet meer zo hard als in Glenfinnan. We besloten om door de rijden naar een camping in Ballaclulish/Argyll. Daar hadden ze nog plek voor ons voor 1 nacht. Het is echt wel hoogseizoen in deze streken. Onderweg zagen we ook weer heel veel wandelaars.
Aangekomen op de camping zijn we nog even naar het naastgelegen bezoekerscentrum voor het Glencoe gebied gelopen. Heel veel informatie over het gebergte en de historie van de mensen en het gebied, zoals bv over de manier van huizen bouwen van hout, stenen, turf, dennentakken en andere natuurlijke materialen. Ook waren er boeken te koop over de Glencoe slachting. De bijna-uitroeiing door verraad van het geslacht MacLeods in 1692.
We hebben ons vanavond de luxe veroorloofd om fish en chips te bestellen ipv zelf te koken.
Na het eten konden we nog even buiten in het zonnetje zitten, echter de ‘midges’ (
superkleine maar o zo venijnige mugjes) lusten vooral mij erg graag. Ik ging dus al weer snel naar binnen. Henk heeft er nooit zo’n last van.
De zon scheen nog mooi op de berg achter ons.
🥰

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog