Dag 13 2019 05 24 van Prutz naar Latsch (Oostenrijk) / Larese (Italie)

Dat was gisteren wel even heerlijk, zo een zonnig weer. En voor vandaag ziet het er eigenlijk min of meer hetzelfde uit. Dus dat betekent vertrekken met lange mouwen en lange pijpen en dan na (hopelijk) een korte tijd al die lange dingen weer uit.
Ook voor vandaag staat er weer een etappe te wachten van ca. 100 km. Het brengt ons over de grens naar Italië. Het vertrek was wederom strak gepland om 8 uur.
Tot de beklimming naar de Norbertshöhe, zo’n 30 km vanaf de camping, ging de route langzaam omhoog, langs water en rotsen. De beklimming van de Norbertshöhe heeft 12 haarspeldbochten, maar viel uiteindelijk toch wel mee. De top ligt op 1405 meter en van daar uit naar de Reschenpass op 1515 meter is een ‘kippenwippie’.
Henk stond ons in Nauders op te wachten en we spraken af om in Reschen gezamenlijk iets te drinken en te eten. Hij had daar een mooi plaatsje uitgezocht op een terras met uitzicht over de Reschensee. Daar hebben we gezellig geluncht, een luxe die we normaal niet hebben,
Niet qua tijd en ook niet qua eten. Onze bammetjes bleven in de tas!
Na de lunch fietsten Kees en ik over een grindpad langs de Rechensee naar de verdronken kerktoren van Graun. Henk stond daar klaar om foto’s te nemen. Hierna ging hij direkt door naar de camping in Latsch en vervolgden Kees en ik onze tocht langs de Rechensee en Haidersee (ook erg mooi!). Daarna werd het vanaf St Valentin tot Mals, zo’n ruim 10 kilometer, erg stijl naar beneden. We hadden allebei zere handen van het in de remmen knijpen! In Mals hadden we pech: er knapte een spaak in het voorwiel van Kees. Wat nu te doen? Ik klampte een voorbijrijdende agent aan en Kees vroeg of hij een fietsenreparateur wist. Jawel, in het centrum van het stadje. Dus wij de spaak even vastgezet en terug naar het centrum. Gelukkig had de reparateur tijd om dit klusje te klaren maar het ging wel een uur duren.
Wij dus maar naar het naastgelegen terras en iets te drinken besteld. Uiteindelijk viel het ons op dat bijna alle gasten op het terras aan het ijs zaten. Ja, dan kan je met een uur wachttijd op dat terras toch niet achterblijven!!
Na een uur de fiets opgehaald en weer op weg gegaan naar Latsch. De afdaling werd allengs milder en we konden weer gewoon fietsen op een licht dalend parcours. Het weer bleef mooi en we kwamen om kwart over zes op de camping aan.
Het was een geweldig mooie, zonnige en gezellige fietsdag.
Omdat wij aan de Reschensee al uitgebreid warm geluncht hadden, werd besloten dat het diner maar een andere dag genuttigd moest worden. Om toch aan de honger enigszins tegemoet te komen werd een heerlijke eigengemaakte boerenomelet geserveerd inclusief uitjes en champignons.

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog