Dag 25 donderdag 31 mei 2018.
Van Melide naar Santiago de Compostela, slechts geschat 57 km.

Wat ooit begon met een losse opmerking van Ellie: “Nou Kees, dat doen wij dat toch een keer” wordt dus vandaag gerealiseerd. 145 jaar fietsten de afgelopen 25 dagen ruim 5000 km. Een geweldige prestatie. En dan nog met een hele hoop kurkelijk weer zodat het echt een pelgrimstocht werd.
Een heerlijk kort tochtje staat gepland. Slechts 57 km te gaan maar wel met een zooitje beklimmingen.
Ellie ging om 6.30 u naar het toilet in de refuge en zag dat er al flink wat wandelaars en ook fietsers waren vertrokken.
Het was droog toen wij vertrokken.
DE LAATSTE FIETSDAG !!!!
Het plan was om deze laatste daag rustig aan te doen en extra te genieten. Vanaf Melide gingen de eerste kilometers nog over de autoweg. Ook de vele wandelaars gebruikten deze route. Kees vond het nodig een extra rondritje te maken van 7 km. Hij had de nieuwe rit eerder op de Mio moeten instellen. De Garmin had Ellie nog niet aangesloten. Het weer werd zo mooi dat op een gegeven moment de regenjassen uitgingen en vervangen werden door de spatwater/windjacks. De klimmetjes waren wel vervelden in steilheid en aantal, maar ach. De zon scheen en wij genoten. In Arzua dronken wij voor de verandering chocolademelk. Daarna gingen wij van de snelweg af en toen door de pijnboombossen. Een hele mooie route.. In Touro haalden wij benodigde stempels en spraken met een Nederlandse fietser die wij al enkele dagen steeds weer tegenkwamen. Zij kwam uit Schagen en zou doorgaan naar Finissterre. Haar man was ondertussen meet een camper gekomen en bleek achteraf naast ons te staan met een zelfde auto als wij hadden. Na Touro werd het weer al slechter en slechter en uiteindelijk moesten de regenjassen weer aan. Balen !!!!
Door de regen werden de heuvels ook weer pittiger en de laatste loodjes weren zodoende toch weer zwaar.
Om ca 13.30 kwamen wij aan op het plein voor de kathedraal waar Henk ons stond op te wachten. Een toch wel emotioneel moment:
WIJ HEBBEN HET GEHAALD!!!!!!!
Chantal en Sjoerd doken ineens ook op waar Kees heel blij mee was. De zusjes belden. Het was even een feest.
Met zijn tweeën meer dan 5000 km gefietst zonder brokken en slechts 5 lekke banden.
En dan sta je bij die kathedraal.
En dan is dus het doel bereikt.
En dan?
Het besef komt dat Compostela een doel was maar dat het uiteindelijk niet om het doel ging maar dat het de reis was waar het om ging. Dit inzcht ontstaat gaandeweg.
De kathedraal is prachtig, de reakties van de pelgrims zijn prachtig, de entourage bij de kathedraal om het beeld aan te raken, de queu van 2 uur bij het ophalen van de credentials, allemaal prachtig.
Maar de re4is was allermachtigst mooi.
Oh, ja de tocht vandaag bleek toch weer 68 km te zijn maar aan een afwijking van 10% of meer zijn wij ondertussen wel gewend.

Vandaag 68 km zodat het eindtotaal van onze tocht komt op 2476 km.
Hier en daar zit er misschien een rekenfoutje in, maar het zij je vergeven.

Diner: met Chantal en Sjoerd die ons ophaalden heerlijk in een restaurant gedineerd.
Ook dit diner buiten de deur was wel aardig volgens Ellie en Kees maar zij dachten vol weemoed aan de bruine bonen, de witte bonen, de grote bonen en vooral de linzen. Of zij het meenden valt echt wel te betwijfelen.

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog