We hebben redelijk geslapen vannacht en stonden pas om ca 8 uur op. Het weer is nog steeds prachtig, dus we hebben heerlijk in het zonnetje koffie gedronken en ontbeten. We hadden ook de tijd omdat kasteel Nijenhuis/museum de Fundatie pas om 11 uur open gaat en het is maar ca. 8 km hier vandaan .
Om kwart voor elf zijn we er op ons gemak naar toe gereden via binnendoorweggetjes. Een hele mooie omgeving!
Het hoofddoel was de beeldentuin, maar ook het kasteel en de Orangerie waren te bezichtigen.
We hadden een paraplu geleend tegen de zon, want die was best wel fel. Het is een mooie tuin met meer dan 100 verschillende beelden van ook heel verschillende kunstenaars. Omdat de wandeling door de tuin best wel veel tijd in beslag nam, bleef er weinig tijd over voor het kasteel en de orangerie. Ik ben er wel doorheen gelopen maar hoop daar een volgende keer meer tijd aan te besteden. We hadden nog een trip van zeker 2 uur te gaan naar Harlingen en wij wilden daar ruim op tijd zijn. Ook moest er nog geluncht worden. De rit naar Harlingen verliep voorspoedig en we waren er ruim op tijd.
De boottocht naar Terschelling duurde bijna 2 uur. Ik zat bij een stekkerpunt om mijn telefoon op te laden, helaas naast een soort Jezus figuur die erg praterig was, maar niet altijd even coherent. Wel heel vriendelijk en aardig.
Henk daarentegen was in gesprek gekomen met een zeer jonge dame uit Brabant die, na haar examens, voor 5 weken naar het eiland ging om daar te gaan werken. En haar verblijf lag op onze route…. Je raad het al, we hebben haar met een koffers en tassen naar de plaats van bestemming meegenomen.
Op de camping aangekomen hebben we een mooie plek gekregen en ons snel geïnstalleerd.
Het zijn 23 aparte met bomen omzoomde veldjes. Geen vergezichten maar wel beschut.
We hadden op de boot al een warme snackmaaltijd genomen, dus er hoefde niet meer gekookt te worden. Na de koffie was Henk het zat en ging lekker naar bed, waar hij nog even de krant las voor hij onder de wol ging. Ik denk dat ik er nu maar lekker bij kruip 🥱😴🥰

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog