Dag 21 2019 6 01 Van Cantalupo naar Vignanello/Corchiano


En weer is het een zonnig dag! We vertrokken zowaar even vóór acht uur en zaten vlot op de route. Voor vandaag was er de hele dag stijgen en dalen gepland en dat begon al snel. De klimmetjes waren goed te doen (oma) en de afdalingen over het algemeen lang. Alleen het wegdek was weer een spelbreker, waardoor vooral bij de afdalingen goed opgelet moest worden.
Henk reed ons even voor Massa Martana achterop en we hebben met z’n drieën koffie gedronken in dit plaatsje. Hij ging daarna boodschappen doen en wij fietsten weer snel door.
Onderweg had ik mijn jasje met lange mouwen, de buff en mijn lange broek al uitgedaan. Kees kreeg nog een lekke band, maar die had hij snel vervangen. Even voorbij het plaatsje Orte gaf zijn fiets er echt helemaal de brui aan. De trapas draaide vooruit, achteruit maar hij vergat de ketting mee te nemen Er was iets met zijn achternaaf. Wat nu? Het was al een aardig eindje buiten Orte en we hadden al weer flink geklommen.
Geen huis of dorp in de buurt. Gelukkig hadden wij een telefoon en Henk ook. Die dus gebeld en hij kwam met gezwinde spoed. Hij had al eerst de camping opgezocht maar omdat het in zijn ogen toch wel een beetje zware rit vandaag was, was hij alvast maar een eind terug gereden. Dat kwam nu goed uit want hij was binnen no time bij ons. De fiets van Kees op de fietsendrager en samen reden zij naar Orte op zoek naar een fietsenmaker. Het liep inmiddels tegen drieën. Daar hebben ze een mountainbiker aangehouden. Die was zeer behulpzaam en gaf de naam en adres van een hele goede fietsenreparateur. Hij belde zelfs die fietsenmaker op om te zeggen dat zij eraan kwamen. En dat heeft geholpen. Fietsers onder elkaar……
Toen zij daar aan kwamen, liet hij al het werk vallen en concentreerde zich op ons probleem. In eerste instantie dacht hij aan een kapotte body voor de cassette. Daar was de oplossing voor een nieuw achterwiel. Maar hij had alleen een achterwiel van een mountainbike en die is toch echt een slagje groter. Ook de
11-cassette paste er eigenlijk niet in. Dus ging hij verder zoeken en maakte de body open. Geloof het of niet maar de oorzaak was een gebroken veerringetje. Zo een ringetje kost nog geen 30 cent maar het is wel de oorzaak van een heleboel overlast en vertraging.
De reparatie duurde alles bij elkaar een uur. Laten wij eerlijk zijn. Dit is een record tijd op een zaterdagmiddag in Italië.
Ik was inmiddels doorgereden naar het plaatsje Vignanello. Oké, het was nog wel erg veel klimmen dat stuk maar ik had toch niets beters te doen. Dat plaatsje bestaat uit erg smalle steile straatjes. Omdat ik dit niets voor de camper vond, het plaatsje maar weer uitgereden en nog een stuk van de route gefietst. Bij een grote rotonde uiteindelijk maar gewacht op de mannen.
Omdat wij toch wel graag op een camping staan was besloten dat Henk ons zou ophalen en naar een verderop gelegen camping te brengen. Hij had er één gevonden op zo’n 17 kilometer afstand. Het leek echter veel lang langer maar dat kwam door alle bergen en dalen, bochten en het slechte asfalt.
Nog heerlijk even in het zonnetje gezeten, maar nadat deze achter een berg verdween, werd het toch frisjes.
Ons diner bestond deze keer uit een biefstukje, aardappels en hereboontjes met een aardbeienyoghurt na.
Al met al, door de pech toch wel een lange fietsdag.

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog