Dag 10 2019 05 21 van Augsburg naar Utting am Ammersee

Ellie, heb je dan echt niets geleerd van de Cruz de Ferro en de Cebreiro in 2018? Ook toen was er gruwelijk veel regen. Het enige verschil was dat wij toen startten met droog weer en vandaag begonnen wij al zwaar ingepakt tegen de regen.
Aan het ontbijt was het toch een serieuze vergadering of wij wel zouden moeten vertrekken vandaag. Alleen maar regen, regen, en nog eens regen. Maar de komende dagen blijft het volgens de verwachtingen nog steeds kommer en kwel. Dus hoeveel dagen moet je dan blijven wachten. En wij moeten echt wel proberen om 9 juni terug in Nederland te zijn.
Dus uiteindelijk toch maar alle regenkleding uit de kast gehaald, overschoenen aangetrokken, sokken en handschoenen ingepakt in plastic zakjes, een echte regenjas aan in plaats van een fietsjack. Kortom, wij waren voorbereid.
Dachten wij.
Want het was nog erger dan voorspeld. De regenjas werkte meer dan goed maar de overschoenen lekten aan de bovenkant en daar zaten geen plastic zakjes. Dus binnen no time waren de sokken doorweekt. De geplande 107 km werd al gauw ingewisseld voor een 62 km. En helaas alleen maar oog voor de plassen, de natte wegen en de bochten. Geen tijd om de kleine boerendorpjes met de sierlijke kerkjes te bekijken. Zelfs geen tijd om de koebellen te horen die in deze gebieden toch al deel gaan uitmaken van het landschap.
Wij waren keurig om 8 uur vertrokken.
In het dorpje Geltendorf vonden wij een café waar we zowaar warme chocolade konden bestellen. Wel werden de kussentjes van de banken gehaald omdat we te nat waren en drupten!
Na 62 km kwamen wij op de camping aan en was het precies 12.31 u. Zo vroeg hebben wij nog nooit een rit beëindigd. Gelukkig was het een camping met prachtige droogtrommels dus het probleem van natte kleren werd soepeltjes opgelost. Hoe de schonen droog te krijgen zijn, is nog een raadsel. Het idee om zij in een kussensloop te doen en dan in de droger werd afgewezen. Nu is dat niet zo erg maar er kwam geen andere oplossing voor in de plaats. Dus morgen waarschijnlijk vertrekken met natte schoenen.
Als diner werd ons voorgeschoteld rode bieten. Dit is een donkerrood tot haast zwart knolgewas. In het westen des lands wordt deze groente ook wel ‘kroot’ of ‘kroten’ genoemd. Ze staan vooral bekend om hun felrode sap en de milde, iets zoetige maar vooral aardse smaak.
Rode biet is een heel gezonde groente. Het bevat weinig calorieën, maar is rijk aan vitamines en sporenelementen. Zo bevat het veel foliumzuur en mangaan. Ook is het rijk aan diverse antioxidanten. Daarnaast bevat het veel rode kleurstof, waaronder betanine. Dat is niet afbreekbaar in het lichaam en kan daardoor rode urine en ontlasting veroorzaken nadat je bietjes hebt gegeten. Dat kan er weliswaar alarmerend uitzien, maar is volstrekt onschuldig.
Nu weet je meteen waarom er tijdens de 4 daagse geen rode bieten wordt gegeten!!
De bietjes wederom gelardeerd met gefruite uitjes en kruimige aardappels en dan gevolgd door verse aardbeien al dan niet met slagroom vergoedden de narigheid een beetje.

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog