Dag 11 donderdag 17 mei 2018.
Vandaag van Chateau Garnier naar Angouleme (het werd Saint Yrieix)
Het zoou een korte rit worden, slechts 75 km. Maar wel met een paar echte beklimmingen. Gezien de inspanningen van gisteren leek deze 75 km ruim voldoende.
Omdat er in Angouleme geen camping is werd Lida ingeschakeld om een andere camping te zoeken. Waarschijnlijk zonder dat zij het wist vond zij de meest mooie camping tot op heden in St. Yrieix. (wie dit goed weet uit te spreken krijgt een biertje).
Onderweg in Charroux een heel bijzonder houten gebouw gefotografeerd. Helaas was het toen te vroeg om al koffie te gaan drinken.
Bergje op, bergje af, op weg naar Nanteeuil en Vallee. In het kerkje daar lag een soort gastenboek. Op 16 mei was daar ingeschreven door een groep van 5 broers en zusters uit Brabant die ook onderweg waren naar Compostella. Lagen dus slechts 1 dag voor op ons. Misschien halen wij ze nog in. Wij merken al dat er steeds meer camino-gangers op weg zijn.
Ellie maakte een foto van bok van ijzer gemaakt. Nadere bestudering van de foto leerde dat er een soort uiers onder hingen dus kan het geen bok geweest zijn, toch?
Aangekomen in de omgeving van St. Yrieix hoefde er door Ellie en Kees alleen nog ,maar naaar de camping worden gereden. Slechts 17 km. Na aankomst om 16.30 op de camping (!!!!) verklaarden zij dat het zo een prachtige omgeving was, dat zij het niet konden laten om deze in alle hoeken te gaan bekijken.
Ja, ja. Gelet op de vele gvd’s was er toch iets anders aan de hand. Ook al door hun chagrijn want zij hadden veel langer kunnen genieten van het mooie zwembad. Nou, jammer dan.
Maar de schitterende accommodatie en de wifi op de campingplaats maakten veel goed.
Zelfs was er een restaurant op de camping en na ampel overleg werd besloten daar te gaan dineren. Oh, het was goed hoor, naar de persoonlijke touch van Henk werd toch wel gemist.

In plaats van de geplande 75 km is het uiteindelijk 91 geworden. Totaal 1181 km.
Diner: piece de boeuf en steak haché met frites / ijs.

Geschreven door Ellie.Henk.reisblog