Na wat regenachtige dagen belooft Weeronline ons de komende 2 dagen beter weer, graadje of 20/22, een zonnetje en wolkjes. Prachtige weer om er op uit te gaan dus en het prachtige landschap van de Lake District te gaan ontdekken. Richard heeft de smaak te pakken en start met een ochtendwandeling, terwijl Sander en ik ons nog een keertje omdraaien, het is tenslotte ook vakantie. Rond de middag zijn we allemaal zo ver dat we kunnen vertrekken. Op internet hebben we een van de 15 scenic routes in the Lake District gevonden, een route langs twee schilderachtige passen met leuke uitstapjes onderweg is wat ze ons beloven. Voor de zekerheid maar van de gehele routeomschrijving een schermafdruk gemaakt, want de 4g is in dit gebied meer niet dan wel aanwezig. Om met de route te kunnen starten moesten we eerst een 40 minuten rijden naar wat voor ons het beginpunt van de route was, Torver. Onderweg al prachtige plaatjes gezien en gemaakt, the Lake District is echt bijzonder mooi, wel wat jammer dat het er zo vaak regent. Op het beginpunt van de route richting de Wrynose Pass gereden, na een 10tal minuten kwamen we er echter achter dat we de route tegen de beschrijving in reden. Op zich lijkt dat niet zo erg, maar zonder internet en met schermafdrukken die precies de andere kant op beschrijven was het toch een hele uitdaging om de goede route te rijden. Terugrijden en opnieuw beginnen was voor ons geen optie dus we moesten het er maar mee doen, een soort omgekeerde puzzeltocht zeg maar. Maar we deden het niet onverdienstelijk en zo reden we over schilderachtige weggetjes, langs prachtige dorpjes, cottages en heel veel groen en schapen naar het begin van de eerste pas. Nu hebben we al heel wat passen gereden tijdens onze vakanties in Zwitserland, Oostenrijk en Italië, die soms ver boven de sneeuwgrens gingen, maar een pas zoals deze hebben we nog niet eerder beleefd. De weg was precies zo breed als de BMW, weliswaar nog net met de spiegels uitgeklapt, en soms ook nog met aan beide kanten een hoge haag. Prachtig maar wel spannend, en hopen dat er niet al teveel tegenliggers aankwamen, die je op de schaarse beschikbare passinglanes moest passeren. want anders moest je toch een stukje in de achteruit. Maar wat was het prachtig en wat hebben we ervan genoten, af en toe indien mogelijk de auto even stil gezet en buiten de prachtige omgeving in ons op genomen en natuurlijk de nodige plaatjes geschoten. Maar het was nauwelijks te vangen op de foto. Nadat we de eerste pas zonder kleerscheuren hadden overleefd begonnen we alweer aan de tweede pas, zeker zo uitdagend en fraai als de eerste, met een uitzicht op zee en daarachter de contouren van The Isle of Man, zo mooi.... Op het hoogtepunt nog de overblijfselen van een Romeins fort bekeken, heel bijzonder. Wat een uitzichten, en wat een groene omgeving, zoveel tinten groen, het voordeel van het vochtige klimaat hier natuurlijk. Aan het einde van de route ook nog even de overblijfselen van een industrieel gebouw bekeken, een soort hoogoven zeg maar. We hebben zeker een aantal uren over de route gedaan en hebben er enorm van genoten; The Lake District en Engeland op haar best. Het was inmiddels ook zo'n beetje etenstijd geworden, dus wij op zoek naar weer een authentieke en gezellige Pub of Inn voor het avondeten. We zijn uiteindelijk beland in de Hare and Hounds in Leven, een dorpje vlakbij Heversham. Aldaar waar ons tegoed hebben gedaan aan het smaakvolle eten inclusief een dessert, ai ai ai de kilo's vliegen er hier wel aan, vrezen we. Morgen maar even wat calorieën verbranden.
Weer aangekomen in ons gezellig huisje hebben we onder het genot van een wijntje nog even genoten van het Engelse vrouwenteam, met 4-0 gewonnen van Zweden en dus zondag in de finale op Wembley, mede mogelijk gemaakt door Sarina Wiegman, de Nederlandse Coach, die hier in Engeland op de BBC de hemel wordt ingeprezen.

Geschreven door Ellens.reisblog