Ontwaken in de natuur, met het zonnetje dat net over de bergen onze dag verwelkomt is echt een heerlijk gevoel. De camping was niet veel meer dan ruimtes in de natuur, maar het voldeed helemaal aan onze verwachtingen. Vandaag een aardige tocht naar Vegas voor de boeg, dus direct om half 9 hebben we de camper naar Bishop gedirigeerd. Eerst nog even ontbijt inslaan in de locale supermarkt (waarbij de helft van de floorspace voldeed aan de verwachting van de locals.. alcohol) en hup, die Interstate 95 zoeken.. De weg er naar toe..de 168.. was spectaculairder dan wij dachten. Een mooi plekje voor ons ontbijt, tussen de salamanders, patrijzen en ander kruipend fauna, en daarna de weg vervolgen met "dips" waar Sander achterin de camper als echt Trumpert steevast 'Yeehaaaa' riep. De entree van de woestijn was een feit door de aanwezigheid van cactussen en veel kleine zandstormen. Zo bochtig en verrassend als de 168 was, zo recht en voorspelbaar de I95. Totaan de entree van het speelparadijs van jong en voornamelijk oud, met als kitscherige toppunt, de goudkleurige toren met daarboven, volledig bescheiden zoals de goede man zich publiekelijk ook opstelt, de naam van de huidige president van de wat minder vereenigde staten. Hier bestaat geen misverstand.. wij zijn in Vegas! De RV campsite kan dan ook niet een groter contrast vormen ten opzichte van de plek die wij vanochtend hebben verlaten. Goudkleurige fontein, palmbomen, een balie die ze in Bali zelf nog nooit gezien hebben en niet 1..maar 2 zwembaden. Één voor de families, de andere voor de volwassenen. En tsja.. wat doe je als je uit de camper stapt en merkt dat 111F gelijk staat aan bijna 45 graden Celsius? Juist.. zwemmen!
Daarna lekker douchen, om bij het uitstappen van de douches, op weg naar de camper (zo'n 15 meter) je af te vragen waarom je ook al weer ging douchen. Desondanks een übertje besteld via de app en toch besloten het feestgedruis op te zoeken. De Sfinx begroet je, de dame vanuit New York is even komen kijken, de Eiffeltoren staat er (geen meneer Heineken, maar wie weet na dit reisverslag) en we stoppen voor de ingang van de Bellagio. Wij stappen uit onze über "Bentley Continental" en besluiten als echte toeristen ons te vergapen aan de pracht en praal en de vele Aziaten die zich achter de ontelbare goktafels hebben verschanst. Allemaal blije gezichten. Hahahaha. Wij lopen via hotels naar een mega hippe sushitent. Hippe bediening, met een hippe DJ Kiki en hippe obers die uiterst hip je komen vragen of het je bevalt. We reageren hip door te besluiten ons te houden aan een sushi dieet, gezien de hippe 90 dollar die we er hoppa doorheen draaiden. Ach ja.. what happens in Vegas.. nemen we mee als herinnering zullen we maar zeggen. En tsja.. Sander vond een grappig achtbaantje in hotel New York. Papa..alsjeblieeeeft? OK.. wij het baantje doen. Pas toen de karretjes naar buiten reden en tot een hoogte van iets meer dan wat hij had gedacht takelde, gaf hij toe dat hij zich een beetje misselijk voelde. De sushi kon het nauwelijks zijn..;-) en weer..Yeeehaaaaa.. maar dan ook echt in volle vaart..zonder dat je bang was dat de spiegel achterin de camper er uit zou vallen.. weer voet op bodem en een beetje shaky, bezochten we nog even de M&M's winkel en de Coca Cola shops..dronken we nog even een Colaatje en een Margharita cocktail, gemaakt door twee alleraardigste robots. Ook weer meegemaakt. Sander gaf daarna subliem de hints dat hij aan het einde van zijn Latijn was, dus na de show voor de Bellagio van water en licht, hebben we ons weer met een über Mexicaan naar het resort laten brengen. Wat een dag.. en wat een uitvinding is een airconditioner toch.. heel handig, want afkoelen tot 28 graden is niet echt afkoelen..

Geschreven door Ellens.reisblog