Na een ontbijt tussen de Spanjaarden, tostada met koffie en jus, verlieten we ons prachtige hotel in Sevilla en vertrokken we richting de volgende koningsstad Cordoba. De route was wederom snel en onderweg viel niet heel veel te beleven, een vrij vlakke streek tussen Sevilla en Cordoba. Ons hotel, Carpe Diem, stond wederom midden in de stad en de auto kon in een parkeergarage van het hotel, heel dichtbij.
Het hoogtepunt van Cordoba is de Mezquita, een kathedraal in een heuse moskee. De pracht en praal van de christelijke kathedraal en de ingetogen schoonheid van de moskee maakte op ons heel veel indruk. Heel byzonder is deze combinatie in 1 gebouw, de rode pilaren die het dak droegen gaven een heel fraai effect aan de omvangrijke ruimten. Ook weer zeer de moeite waard. Na de bezichtiging van de Mezquita, een wandeling door de stad gemaakt, het was een stuk warmer dan gisteren, circa 33 graden en de zon scheen volop.
We kwamen nog een aantal prachtige gebouwen tegen op onze wandeling en het uitzicht vanaf de oude brug op de stad was zeer fraai.
Aan de andere kant van de brug zaten we in de schaduw rustig te genieten van ons koude drankje, tot het moment dat de omgeving werd ingenomen door een grote groep Franse scholieren. Groepsgedrag en Fransen bleek een vervelende combinatie deze vakantie. Als je dacht dat Aziaten kuddedieren waren..zet de Fransozen ook maar op de lijst.
Aan het einde van de dag hebben we nog een aantal patio's bekeken, oases van rust en koelte. Grappig dat je er op gewezen wordt door de lokale Quinty van eigen tuin in puin, dat je geen entreetickets hoeft te kopen. Als je maar doneert. Voor een tuintje van 4m2. Goude business die we in Zwolle ook gaan invoeren!
Al met al ook weer een dag vol van indrukken. Op aanraden van Tripadvisor tapas gegeten bij de Bodega Mezquita, heerlijk! Na de tapas nog even een heerlijke wandeling gemaakt in de zwoele avondwarmte en genoten van de fraai verlichte gebouwen. De dag wederom afgesloten op het rooftop terras van ons hotel, waar we onze eigen drankjes konden klaarmaken. Je mocht zelf de drankjes inschenken. Nog nooit zo'n bel van een Martiniglas gezien ;-)
Wat een top einde van wederom een top dag!

Geschreven door Ellens.reisblog