Wind waait door de boomtoppen, de nacht heeft even wat regen gebracht, maar de ochtend is vol energie. Iets wat van ons de eerste 10 uur van de 14e Augustus niet gezegd kan worden. Wat zijn we toch een stel luiaards. Ellen begint de dag met wat kleine prikjes op haar hand, die blijkbaar jeuken. We hadden de elektrificatielamp moeten aanzetten.
Ontbijten doen we op de picknickbank net voor onze camper en we verwelkomen de zon. We besluiten te gaan wandelen in het Nationaalpark Färnebofjärdens. Camper in no time inpakken en wegwezen. Alsof we door de muggen gestoken waren, zo snel waren we weer mobiel.
De weg is vol versmallingen die als brug dienen tussen meren die je aan elke zijde van de straat toewuiven vol enthousiasme. De windrichting bepaalt de mate van enthousiasme waar de golven de rotspartijen in de meren over hun bolletjes aaien. Zon en wolken wisselen elkaar af, wat de lucht een druk, fantasie- en kleurrijk geheel geeft. Zo bereiken we de ingang van het National park (één van de 28 in Zweden). We zetten de Benimar op een strategisch plekje en lopen onderlangs de brug die de vele meren met elkaar verbindt. De wandeling is (naar het schijnt) maar 4 km, maar wij hebben de gave er wel bijna 2 uur van te maken. Paddestoelen, zwammen, beverburchten, boomkikkertjes, salamanders, vogels, libellen en diverse kiekjes....het kwam allemaal voorbij. Elanden, beren, de bevers zelf en de lyxen schitterden door afwezigheid, maar werden ruimschoots gecompenseeerd door de muggen. Hele families die de gehele dag gewoon lekker rond hun hut aan het zoemen waren, zagen in ons de treat of the day. Alsof ze zich katapulteerden op onze kleding, nek, handen en gezichten. We werden warm onthaald in elk geval. Stilstaan is doorgaan, zullen we maar zeggen. Anders hadden we wellicht zelfs 3 uur over de wandeling gedaan.. Ondanks de zoemende vrienden (waarvan we nog steeds het nut niet van hebben achterhaald), was het erg genieten. De rust, de uitzichten, de kleuren..
De Camper zien we weer op de parkeerplaats wachtend in de zon. In het lekker opgewarmd interieurtje nuttigen we een snelle lunch en gaan we via het park naar een vesting Gysinge bruk. Ooit ontsproten uit een smederij in 1633, is de ambacht de reden geweest van groei tot bijna dorp toe. Arbeiderswoningen, een landhuis, een eigen kwekerij, school, kerk en een ware mesruimte werden in de 19e eeuw toegevoegd aan de middels waterrad aangedreven ijzersmelt installatie. De toeristische attractie was groter dan wij dachten, dus hebben we na een aantal kiekjes hier de wandeling weer snel afgesloten. Via de supermarkt in Hedesunda met een warm gebraden kippetje terug naar de camping. Op de picknicktafel wordt de kip verder ontleed en verorberd.
Dan sluiten we de middag met een onweersbuitje, is Sander naar de camping animatie vertrokken en verkneukelen wij ons bij de foto's.. De avond valt, de lichtjes op de camping en in de camper gaan aan.. zo nog even van dichtbij water uit de douchekop zien stromen en dan rijden we morgen naar de hoofdstad van Zweden.. Hilde van de luchthaven ophalen!
Maar..waar dienen de muggen toch voor? De kwikstaartjes vinden vliegjes toch ook lekker?

Geschreven door Ellens.reisblog