Tsja, normaal gesproken staat hier dat we de dag beginnen met een ontbijtje. Helaas. Vandaag even niet... Reisdoel voor vandaag is Edinburgh, maar wel met een omweg. We pakken het boeltje op en laten de boscamping voor wat het is. De weg is on-Highlands, maar ook weer niet Low-lands. Stirling is de eerste stop. Een medievale stad van ongeveer 45k inwoners. We wandelen naar het centrum en stoppen bij de Subway voor een brunch, klaar voor de heuvel op, richting het kasteel. Net voor het kasteel staat The Old Town Prison. Tuurlijk checken we deze even en laten ons vrijwillig opsluiten. Sander heeft zich schuldig gemaakt aan vegetarisme, want zijn broodje bij de Subway was zonder vlees. De "Mugshot" vergde even wat stoer/sip kijken, zonder te lachen (duur geintje voor 5 Quit). Dan neemt Megan ons mee in het verhaal over de gevangenis. Megan blijkt een ware schizofreen met haar meerdere persoonlijkheden. Achter de sterke glazen in het overgrote montuur schuilen glinsterende ogen als ze weer eens een toerist virtueel kan folteren of de stuipen op het lijf mag jagen. Leuk mens..and the Oscar this year goes to...
We ontdekken de rest van het gebouw en sneaken daarna langs de andere gids naar buiten.
De kerk gelegen naast de gevangenis lijkt niet per toeval zo'n grote plaats voor de overledenen te herbergen. Voorbedachte rade? Wij zijn in ieder geval onder de indruk van de vergezichten, het kasteel en de kerk op zich. Druppels uit de donkere hemel wijzen ons op het feit dat het alweer bijna 2 uur is en wij onze weg moeten vervolgen.
We gaan nog even langs het wiel van Falkirk. Daar staat een dure toeristische attractie, die enkel het kunnen van de Schotse engineers toont over hoe meters hoog waterverschil te overbruggen. Het is alweer bijna 12 jaar geleden dat we hier geweest zijn. Blijft leuk om te zien.
Het amusementspark er om heen kan ons minder interesseren en we gedragen ons even als voorbeeldige toeristen in de giftshop. Daar wordt de hard onderhandelde 5 Pond van Sander's Mugshot alweer stuk geslagen. Geld moet rollen hé? We trotseren nog even de Schotse weervriendelijkheid en stappen in de camper voor het laatste uur kachelen richting laatste kampeerbestemming.
We worden lekker kort te woord gestaan bij de receptie en door een soort Corky naar ons plaats begeleid.
OK.. nu de keuze.. diepvries erwtjes met aardappeltjes en vissticks, of een Argentijnse steak. Een half uur later dan die gedachte, schuiven we aan en bestellen we een vette steak. Wat een verwennerij! En wat wordt Sander groot...een volwaardig stuk koe verwerkt op eigen kracht. Binnenkort maar eens het bekende vader/zoongesprek houden..over kostgeld welteverstaan.
Terug op de camping is Corky al weer terug op de avondverpleging (niet te bekennen) en doen we allemaal ons elektronische ding. Even douchen en ons opmaken voor de op één na laatste nacht in deze Hymer.
Wat klinkt het simpele verlangen naar ons eigen bed ineens een goed idee!

Geschreven door Ellens.reisblog