Wat een mooie ochtend! We starten heel relaxt. Diverse Zweedse kampeerders hebben de spot al verlaten tegen de tijd dat wij de deur voor het eerst openen. We schrijven half 9 in de ochtend. Het meer ligt er weer mooi bij en de spullen pakken we weer in na de Knackebröd met pure hagelslag. Sander gaat niet direct over op Zweedse tradities, maar doet dit geleidelijk..
De rit verloopt voorspoedig en de eerste stop (het openluchtmuseum in Sundsvall) is in zicht. Wel raar..want zo tegen de bergwand ligt een donkere wolk, die aan de rechterkant van de weg niet hangt. We nemen de afslag, rijden uiteindelijk het parkeerterrein op en zien de parallellen met andere bezoeken aan parken. De regendruppels... Echter.. nu zijn ze vergezeld van dikke donder en bliksems en wachten totdat deze voorbij gaat, duurde net even te lang. Dus, zetten we de route voort naar het noorden. Daar waar de wolken ons (geheel in stijl van de windrichting) lijken te volgen, zijn de laatste spatten dan ook maar net achter ons als we de camping oprijden. De Finse eigenaar is eigenaardig, zonder al te aardig over te komen.....zijn vrouw maakt alles echter weer helemaal goed. We betrekken een plekje aan de rand van het meer en besluiten naar het restaurant te lopen. Klein, fijn en met de veranda over het meer uitkijkend, naar de laatste stuiptrekkingen van de onweerswolken, is het heerlijk (verlaat) lunchen.
Tijd om de calorieën er vanaf te lopen... We bestijgen de heuvel achter de camping en gaan binnen no time 260meter de hoogte in. Naast de 3, 4 en 5G mast is een giga uitzicht over Ramvik en de Höga Kustenbrug die de schiereilanden met elkaar verbindt. We zien de blauwe lucht optrekken en genieten nog even na op hoogte, met onze hersenen bijna op kookpunt door alle straling in de buurt. Het zoemt niet alleen van vliegende mieren en muggen, maar de toren naast ons lijkt geen geschikte plek voor een langdurige, innige kennismaking. We worden dan ook door bordjes gewaarschuwd voor vallende delen..hmm..zou dat het enige zijn waar we bedacht op moeten zijn? Anyway.. de wandeling naar beneden wordt ingezet en beneden bij de camper hebben we de stoelen achter de camper geplaatst voor een relaxt avondje lezen en genieten van de zon. Een paar potjes Uno en we kunnen de dag weer gedag zeggen..

Geschreven door Ellens.reisblog