Een stormachtige nacht gaf een aantal kampeerders wat zorgen.. vreemde gewaarwording is het.. eerst heel stil..daarna een enorme wind die in de ochtend weer afzwakte tot rust.. maar wel heerlijk dat het zo afkoelde..dus met een lekker ontbijtje begonnen we de dag. Ons geplande bezoek aan Goblin Valley vereiste een lange tocht van wel 2 minuten!
We parkeerden de RV en we daalden af in de sprookjesachtige sfeer van Goblin Valley.
Overal om ons heen waren kleine rotsformaties, die af en toe nog het meest op paddestoelen leken. Soms leken ze ook op bepaalde lichaamsdelen. Sander kon zijn creativiteit nauwelijks de baas. Zag in elke Goblin wel wat..wat een byzonder landschap. We liepen door de gehele vallei en klauterden af en toe op de rotsen, vanwaar leuke plaatjes geschoten konden worden. Zo fotogeniek...
Na een uurtje daar rondgewandeld te hebben vertrokken we weer naar Moab, gelegen tussen twee nationale parken, Arches en Canyonlands. De afstand was vandaag goed te doen, circa 100 mile, zo'n twee uur rijden. Geen knikkebollen, geen noodzaak tot meezingen met country-sterren op de radio maar genieten van de vele vreemde rotsformaties die her en der langs de weg verschenen.
We vervolgden de Utah state route 24 naar de Interstate 70, om vervolgens af te slaan naar Highway 191, welke dwars door Moab heengaat. Omdat het nog redelijk vroeg was, besloten we nog even een kleine detour te doen, en sloegen vlak voor Moab rechtsaf op Scenic Byway 313 naar Dead Horse Point State Park. Voor $15 entree hebben ze er maar een park van gemaakt. Eventjes met de camper wat bochtjes maken en vervolgens een parkeerplaats aandoen. Een afgrond van een luttele paar honderd meter gaf een schitterend uitzicht op een door een rivier ingesleten stuk land. In-druk-wek-kend! Even poseren, Ellen een aantal angstige momenten bezorgen en weer door naar het einde van deze route. Daar ontvouwde zich een prachtige Overlook over het landschap waar de Colaradoriver een lus maakt, de rivier heeft hier mega diepe kloven ingesleten.
Het uitzicht was duizelingwekkend en adembenemend tegelijkertijd. Wat zijn wij klein.. na een wandeling van een klein uurtje aan de noord rim, hebben we de camper weer richting Moab gestuurd. Een druk bezet oord, waar voor voldoende vertier gezorgd wordt. Wat gaan wij doen? Raften, bungee jumpen, base jumpen? Nope. Sander gaat zwemmen en wij gaan voor de camper een welverdiend biertje drinken. Rond 6 uur was het nog maar even warmer geworden (89F) dus in plaats van koken hebben we de lokale Mexicaan aangedaan. Niet een heel klein bordje, maar een gigantische plaat met calorieën bezocht onze tafel. Echt mucho grande burrito voor Ellen en fajita de pollo voor Richard, waarbij Sander een hamburger achter de patat moest uitgraven. En ach.. hoe beter dan deze copieuze maaltijd af te ronden met een grande Margharita.. zo is het terug bergafwaarts rollen naar de camper een stuk eenvoudiger.. en tsja.. dan met airco aan Disney Chanel kijken als onderdeel van 103 kanalen waar we naar kunnen gapen voor het slapen..

Geschreven door Ellens.reisblog