Staan op de parking bij hotel mooi achter slagboom, staan nog 5 campers.
Erg netjes allemaal. Moeten straks in hotel afrekenen. We zijn ongeveer 2 km afstand van Auschwitz vandaan. We rijden met de camper naar het concentratiekamp de zon schijnt. Aangekomen is er een busje die ons eerst naar Auschwitz 1 bracht. Het begint al lekker door te lopen. We zien iedereen met een paspoort en identiteit kaart lopen. Johan schrikt die ben ik vergeten ik zeg dat meen je niet. Bij betaling vraagt ze daar niet om gelukkig. We willen met een gids graag Duits. Vervolgens moeten we alle spullen op de band gooien en alle zaken leeghalen. En paspoort of id laten zien. En nu gelukkig mag Johan het met zijn creditkaart doen. En ik hoef niks te laten zien hij vertrouwt mij op mijn blauwe ogen. De tour was alleen met een gids. Je kon hem goed volgen. Bij binnenkomst een bord Arbeit mach Freie. Hier moet een muziekband gestaan hebben om alle nieuwe mensen die aan kwamen te verwelkomen .Om hun de indruk te geven het leven is hier mooi. Te ziek voor woorden. Het kamp wordt omringd door prikkeldraad wat toentertijd onder hoogspanning stond. Het is niet voorte stellen dat je over een plek loopt waar zoveel leed en pijn de mens is aangedaan. Ik kijk naar de grond en zie stenen zouden ze ook deze stenen gezien hebben. Kijk naar de bomen waren jullie er al wat heb je allemaal gezien. Eerst krijg je verhalen en foto's te zien. Een lange muur met foto's van de gevangenen met nummers en datum erbij wanneer aangekomen en wanneer gestorven. Met open mond en vol ongeloof heb ik in de volgende kamer gekeken naar alle haren die achter glas hingen ze maakten hier weer matrassen van. Kamers vol met haar, lege koffers, potten en pannen die ze hadden meegenomen en brillen, en schoenen protheses. Voor het raam zag ik baby kinder schoenen dat was slikken .Moest even denken aan Mila', Lauren, en Milan. Toen we hier klaar waren volgens de gids gingen we nu met een gratis bus 3km verder naar Auschwitz 2 Birkenau we lopen onder het hoofdgebouw door en bevinden ons in het kamp. Waar Auschwitz 1 een voornamelijk een gevangekamp was. Is Birkenau vooral een vernietigingskamp. Her vind je de bekende spoorlijn waar je vanaf de trein rechtstreeks naar de gaskamers ging. de houten barakken. En alles ook weer omringd met prikkeldraad. Ik zie tussen de rail bloemetjes en vogeltje , ook vogels op het dak van het hoofdgebouw. Volledig onbewust van de gruwelen die zich hier afgespeeld hebben en de bomen achter het prikkeldraad ruisen door de wind. Aan het einde van de wandeling komen we nog langs een paar berakken die verbouwd zijn om indruk te geven van de omstandigheden. We zien ook dat de gaskamers zijn vernietigd in puin. De Duitsers hebben dit zelf in puin gebracht voor de buiten wereld laten zien dat dit alles niet zo was.Ik loop nog even over de rails en overdenk dit alles .voor mij is er een weg terug voor hun niet. Alles was zo uitgedachten uitgerekend een duivels plan. Bezoek aan het concentratiekamp Birkenau zeer indrukwekkende. Respect voor elkaar was hier ver te zoeken. En ik kan mij niet voorstellen hoe het daadwerkelijk moet zijn geweest. De rest van onze groep gaat weer terug naar Auschwitz 1 de gids heeft zijn best gedaan, wij kunnen nu terug lopen onze camper staat hier. Het is nu 14.30 en zo zonnig deze dag begon zo druilerig is het nu. Het is nu donderdag als we nog verder Polen in gaan zijn we bang dat we geen bezoek aan Berlijn kunnen maken. Daarom kiezen wij om toch meer richting Berlijn te gaan. Het heeft nu geen zin met alle regen om nog iets te bezoeken. Dus gas op de pedaal en kijken waar we vanavond weer staan. We staan nu in Wrocktaw maar het is hier noodweer.
Oant moan

Geschreven door Ankie.op.pad