Duitsland, Prora

Het is zaterdag 8-6-2019 we horen de regendruppels op de camper. Ik ben er al vroeg uit 7.30 en Johan heeft nog geen zin om uit zijn bedje te stappen. Zet alvast koffie en kijk de foto’s nog even na van gisteren. 3 eitjes gekookt en zit even lekker. Ik kijk even naar buiten alle gordijnen van de campers zijn dicht. Naast ons staan 2 Nederlanders die de nacht doorgebracht hebben hun auto. Moet er niet aan denken zie haar lopen met een closetrolletje naar de bosjes. Wat zal de dag brengen. We besluiten om met de fiets naar Hitlers vakantieoord Seebad te gaan in Prora. De rijken en de adel moesten noodgedwongen hun prachtige buitenhuizen en grond aan de kust verlaten, de Freier Deutscher Gewerksschafts Bund (FDGB) begon in 1935 met de bouw van Erholungsheime. Zodat het gewone volk vakantie kon vieren aan de kust. Hiervoor kon men zich inschrijven en de goede, hardwerkende burger werd na een jaar of drie beloond met een weekje vakantie aan het strand. Vier megalomane blokken van negen enorme flats met een totale lengte van 4,5 kilometer werden neergezet. De bouw startte in 1935 en stopte in 1939 bij het uitbreken van de oorlog. De appartementen waren sober, maar hadden volgens de gebruikers toch één luxe. Jaarlijks konden hier zo’n 20 duizend mensen hun vakantie vieren. ( 10.00 kamers ) Het gestelde doel van 20 duizend werd niet gehaald en dat is misschien maar goed ook, want die hadden nooit met zijn allen op het strand gepast. Als je op Rügen bent moet je dit met eigen ogen gezien hebben. Er komt geen einde aan. Ze hebben gedeeltes gerenoveerd wat er heel mooi uit ziet Leuke winkeltjes, discotheek eettentjes. Om 3 uur besluiten we om naar Naturerbe Centrum te fietsen.

De boom in op Rügen omdat ze met de weg bezig waren hebben we een afslag misgelopen. Even een paar Duitsers naar de bekende weg vragen. De uitkijktoren stond al op ons te wachten en rijkte boven de bomen uit. Even daar koffiedrinken en gauw de boom in voordat deze gaat sluiten. Kosten 11 euro pp. De uitkijktoren met een hoogte van 56 meter. Wat een supermooi ding. De toren is te beklimmen via een Baumwipfelpfad, een pad met een stijgingspercentage van maximaal 6 procent, langs en boven de bomen, in het midden bevindt zich een enorme hoge boom. Wat een geweldig uitzicht en het waaide behoorlijk. Het was die 11 euro zeker waard. Op de terugreis heeft Johan nog wat foto’s gemaakt van vakantieoord Seebad. Het beschermd monument waar alles moet blijven zoals het er nu bij staat. Je kunt de gaten en nog steeds zien waar de bommen ontploft zijn door de Russen. Bij terugkomst op ons camper plaats zien we dat het erg vol geworden is.

Geschreven door Ankie.op.pad

7 jun 2019Strandparkplatz Sassnitz

9 jun 2019Binz