We hebben het ontbijt achter de kiezen De hele nacht regen, maar nu is het droog. De camping heeft allemaal naaldbomen.
Daarom niet zo vreemd dat het hier dennennaalden regent. De campers zijn vies, en stoffig, de luifels zijn zwaar door alle naalden die erop liggen. Voor dat we vertrekken eerst vegen, schoonmaken en alles stofvrij maken. Het is nu 12 uur, als we vertrekken. De zon schijnt volop wanneer we aankomen in Rimini. De uitgezochte camping zit vol. We moeten weer een andere camping zoeken, de navigatie gaat weer op een andere route. We zijn aangekomen op camping Riccione. Het is nu alweer 14.30 en gelukkig hebben ze plek. Vier sterren camping ja dan mag het ook wat kosten €45 per dag. We zitten nu onder de olijfbomen, en zijn blij dat we nu geen naaldbomen hebben. Camping is groot met zwembad het sanitair gebouw ziet er netjes uit. De Schotel van de tv zoekt naar de juiste satelliet, we hebben signaal. We kunnen het nieuws weer volgen uit Nederland. Knakworstjes en soep staan op tafel. Het is 16.30 als we met een gratis treintje van de camping richting het strand gaan. Het strand ziet er mooi uit, de zon schijnt. De zee geeft rust, en op het strand zie ik in de verte wat heuvels. Ook appartementen waar je kunt zien dat ze in de brand gestaan hebben. Ik zie dat Hans en Baukje in gesprek zijn met onze buren van de camping. Naast mij loopt een man met een surfplank, nog geen tel later zie ik hem in de zee duiken met zijn plank. Ik zie hem stoeien met zijn plank. Johan maakt foto's van de zee. Een hond neemt een grote aanloop en springt boven op mijn handdoek. Het is hier niet druk meer. Ik geniet van de wind door mijn haren, zand tussen de tenen. En het geluid van de zee. Ook van het idee dat de meesten weer moeten werken, en dat het in Nederland regent. Op de camping wordt er nasi gemaakt. We besluiten de stad in te gaan. Het is ongeveer een kleine 4km lopen naar het centrum. Of het de moeite waard was, niet echt. Weer op de camping aangekomen vertellen onze buren dat we een markt zijn misgelopen. Wij hebben niks gezien, jammer. Tot slot aan de Sangria, hapjes. Als het 11.30 is willen we slapen, ik ben moe.

Geschreven door Ankie.op.pad