Gatsie het regent alweer, de lucht is donker we hopen dat de lucht gaat klaren.
Johan haalt even een paar emmers water om de camper bij te vullen. Hij maakt stiekem gebruik van de campingfaciliteiten zoals water halen, en wc legen.
De tarieven van hem zijn niet mals. Dus hij is al vroeg uit de veren voor dat onze clown wakker wordt.
Hij houdt alles in de gaten, overal wil hij geld zien het is een geld wolf.
Hans en Baukje weten hierover mee te praten en hebben dan ook veel moeten betalen voor een klein beetje water.
Hij doet maar wat, en vraagt maar wat. Volgens mij denkt hij ik kan vragen wat ik wil. En natuurlijk is dat ook zo, we zijn natuurlijk afhankelijk van hem. Gelukkig is de lucht geklaard de zon is er weer.

We besluiten Waldbachstrub-waterval te beklimmen wel zwaar en een hele klim.
Het is veel te warm om te klimmen. pfff klimmen steeds hoger 8 km stijl omhoog.
Hans en ik hebben lood in de benen. Het is een combinatie van trappen, hellingen, soms sintel en bospaden.
Wel een prachtige route, waar we uit komen Joost mag het weten.
Aangekomen op de top worden we beloond met een indrukwekkende woeste beek, met een schitterende waterval.
Op de top bevindt zich een kleine splitsing, met een prachtig uitzicht, een groene vallei met aan weerszijden steile rotsen.
Schitterend wat een prachtig stukje natuur.
Tijdens de bergwandeling horen we regelmatig een helikopter stijgen en dalen.
In het dal wordt het geluid van een helikopter hoorbaarder, we besluiten dan ook om daar te kijken wat daar zich afspeelt.
Eten en drinken wordt naar boven gebracht via de helikopter.
Ikzelf sta er niet altijd bij stil als ik in een bergrestaurant zit te eten hoe het daar komt.
Ik vind het heel vanzelfsprekend maar dat is het dus niet.
Op naar de camper even iets eten.
We besluiten in de middag nog een zoutmijn te bezoeken.
Eerst met de kabelbaan en daarna nog een fikse wandeling omhooglopen.
Dit was ooit schuilplaats voor de gestolen kunstschatten van de Nazi’s.
Het uitzicht dat je hebt nadat je de kabelbaan hebt genomen is zeker de moeite waard.
Je ziet heel het meer vanuit de hoogte.
Voordat je de zoutmijn gaat bezoeken krijg je een pak om je kledij te beschermen.
Na afloop van het bezoek kan ik me niet bedenken waarvoor deze kledij kan dienen.
Je maakt je echt nergens vuil. Het pak dient enkel om je broek niet te verslijten op houten roetsjbanen.
Het bezoek duurt 60 minuten. Je betaalt ongeveer 34 euro
Je loopt na mijn idee met een te langzaam tempo door de mijn.
En krijgt enkele multimediavoorstellingen wat dan wel aardig is. Het enige wat je doet zijn 2 roetsjbanen en een rit op een leuk treintje naar de uitgang van de mijn.
Ik ben totaal gesloopt deze dag
Conclusie:
We hadden hier wat meer van voorgesteld. Je kunt ook enkel met de kabelbaan naar de Skywalk
Een imposant platform dat steekt als een naald uit de berg en daaronder is gewoon niks. Je hebt dan uitzicht op Hallstatt Salzkammergut en de bergen rondom de Hallstättersee. Geweldig wat een uitzicht als we moesten kiezen was dit alleen al geweldig en hadden we de zoutmijn laten l

Geschreven door Ankie.op.pad