Soms heb je weleens hoge verwachtingen van iets, en valt het dan toch een beetje tegen. Zo had Rogier al heel erg lang op zijn bucketlist staan: raften op de Colorado River. De vorige keer dat we hier waren, was Cas nog te jong en vooral veel te licht. Nu kon het wel, en van te voren hadden we dan ook al een dag raften geboekt. Er zouden rapids van klasse 2 en 3 zijn, volgens de website. Dat dat iets minder zou zijn dan eerdere rafttochten die we gemaakt hebben wisten we wel, maar dit was niet veel meer dan een scenic float.

Met een busje werden we naar het beginpunt gebracht. Onze gids was een echte cowboy op leeftijd. Hij had naast dit baantje ook nog schapen etc. Het moet gezegd worden, hij deed echt zijn best. We hebben verschillende sterke verhalen gehoord over Marlboro man, die van een Ranch in Moab kwam, en ook over de outlaw Butch Cassidy. Hij liet ons schietgaten in stenen zien om zijn verhaal te sterken. 😃
Overigens constateerde Luuk een tatoeage van een groot spinnenweb op de elleboog van de gids. Dat staat er voor, dat je in de gevangenis heb gezeten, en de ringen voor de tijd die je hebt moeten zitten. Hij heeft misschien over zichzelf ook wel een spannend verhaal. We zullen het wel nooit weten…

In het begin van de route zagen we nog een nest van een bald eagle, en een jonge eagle daar vlakbij. Ook kwamen we nog een long Horn sheep met jong tegen, en later nog een groep geiten die de rotsen op sprongen.
De omgeving waar we doorheen gleden is echt prachtig. Halverwege stopte onze gids bij de voormalige ranch van die eerder genoemde Marlboro man, want daar was een klein museumpje over de films die allemaal in deze omgeving zijn opgenomen. En dat zijn er heel veel! Bijvoorbeeld Back to the Future 3 en Thelma en Louisse. De nieuwste film van Kevin costner, Horizon, is ook in deze omgeving opgenomen. We kijken even rond, maar het doel van onze gids was wel duidelijk. Hij had zin in een biertje. 😅 Het was wel een light biertje, bijna geen alcohol.
Een stukje verderop meerden we aan bij een klein strandje waar onze gids alles uitstalde voor de lunch. En daar was zeker niks op aan te merken. Watermeloen, brood dat we zelf met van alles en nog wat konden beleggen, worteltjes met humus, koekjes, zakje chips. Helemaal prima. Daarna voeren we nog een uurtje door, en hadden we het eigenlijk allemaal wel een beetje gehad. Hoe mooi de omgeving ook is, wij wilden actie!

Ach ja, zo kun je je weleens vergissen. We hebben nog wel even lekker in het water gespeeld, terwijl de raft opgeladen werd. Twee meiden spraken ons daar aan die een enquete houden over het gebied langs de rivier. Ze zitten op een of andere universiteit en onderzoeken waar mensen in en uit het water gaan, en over de parkeergelegenheid langs de rivier etc. Ik vul de enquete in, en krijg op het laatst nog een aantal persoonlijke vragen. Hoe oud ik ben, of ik een toerist ben of niet, hoeveel ik verdien 😅, en hoogst genoten opleiding. Dat is allemaal tot daar aan toe, maar dan vallen mij een paar dingen op, die in Nederland echt niet meer kunnen, maar hier heel normaal schijnen te zijn…..Ik heb alleen de keus uit man of vrouw. Nu is dat voor mij keus genoeg, maar non-binair, of wil ik niet zeggen, staan er niet bij. En daarna of ik wit/zwart/native American/hispanic/latino/Asian ben 😱. Dat zou je in Nederland eens op een enquete moeten zetten. Ik heb Latino ingevuld, dat leek mij weleens leuk voor een dagje. 😃

Terug bij het raft bedrijf geven we nog aan dat de raft tocht niet aan onze verwachtingen voldeed, maar ze deden er nogal laconiek over. Dat het aan de tijd van het jaar ligt, en dat er soms wel veel meer water is. Onze conclusie was dat het dan misschien wel harder stroomt, maar dat het dan nog minder spannend is, omdat er dan helemaal geen rotsen meer zijn die voor stroomversnellingen zorgen. Genoten van de omgeving en de gids, maar voor actie zeker geen aanrader. In ieder geval wel een vinkje op de bucketlist van Rogier.

Terug op de camping is het tijd voor een huishoudelijk klusje: de was. Rogier en de jongens duiken ondertussen het zwembad in voor verkoeling. Nog steeds tegen de veertig graden hier. De jongens houden het lang vol in het zwembad en hebben de grootste lol.

‘s Avonds lopen we door de Main Street, kijken in wat winkeltjes en brengen een bezoekje aan de permanente foodtruck markt van Moab. Het ziet er gezellig uit, maar niet echt iets van onze gading. We komen in een restaurant terecht met een bovenverdieping, waar we over de straat kunnen uitkijken. Pizza, en Caesar salad it is, today.

Geschreven door Travelmemories