Wat een leuke dag was dit weer! Laat ik bij het begin beginnen, het ontbijt. Dat was ook in dit hotel weer prima geregeld met een mix van authentieke gerechten en westerse, prachtig opgediend in kleine schaaltjes.
We gaan al vroeg op pad. Eerst naar de vismarkt, Omicho Market, waar het nu een stuk drukker is dan gisteren eind van de dag. Deels toeristisch, maar toch voor een erg groot deel echt gericht op de lokale markt. Alles wat uit de zee komt is hier te vinden. Veel snow crab zie je hier. Wij vinden markten altijd erg leuk om door heen te lopen, en deze zeker.
Daarna lopen we door naar Kanazawa Castle. Oorspronkelijk uit de 15de eeuw, maar een paar keer opnieuw opgebouwd. De onlangs gerestaureerde delen zien er naar mijn smaak wel iets te strak uit, maar het geheel is een indrukwekkend kasteel. Luuk en Cas hebben ondertussen een discussie of Samoerais (Luuk) of Ninja’s (Cas) beter zijn.
Vanaf het kasteel loop je zo naar de Kenrokuen tuin. Dit is één van de drie mooiste tuinen van Japan. Welke dan echt de mooiste is, blijft onduidelijk voor mij. Een gedeelde eerste plaats waarschijnlijk.
Voordat we de tuin in gaan, willen de jongens graag een ijsje. En die zijn hier heel speciaal! Kanazawa staat bekend om zijn bladgoud. Blijkbaar komt 99% van het bladgoud in Japan uit deze stad. En dat doen ze dus hier zelfs over ijsjes. Misschien een beetje kitsch, het staat wel erg mooi moet ik zeggen. Wat smaak betreft zit er niet zoveel verschil in met een gewoon softijsje.
De tuin is echt prachtig! Wat is het genieten om hier rond te lopen. Prachtige bomen, en over alles is nagedacht en heeft waarschijnlijk een betekenis. Wij houden allebei heel erg van de natuur, maar deze gecreëerde natuur is werkelijk een plaatje. Het gras wordt hier op de knietjes geknipt met kleine schaartjes. Bijzonder.
Het is inmiddels al wel tijd voor een lunch en dat doen we bij Sushiro, het lopende band sushi restaurant. Het blijft lekker!
Met een taxi rijden we de andere kant van de stad op, naar het Ninja Weapon Museum. Een piepklein museumpje, met o.a. ninja en samoerai zwaarden, en waar je met werpsterren kunt gooien. Dat willen de mannen uiteraard proberen. Het valt nog niet mee om ze goed in de roos te krijgen. Het museum is klein, maar wel interessant. We vragen gelijk maar naar het verschil tussen de samoerai en de ninja’s, om de discussie van de ochtend te settelen. De samoerai blijken meer een soort ‘heersers’ te zijn in allemaal verschillende klassen. Zij hadden ninja’s in dienst, die eigenlijk een soort spionnen waren en niet zo zeer krijgers. Maar wel allemaal vechttrucjes hadden. Weten we dat ook weer.
Vanaf het museum gaan we naar de wijk Higashi Chaya, het oude thee en Geisha district. Hier zijn nog straten met de oorspronkelijke houten theehuizen. Je kunt hier geisha’s tegenkomen, maar de enige die wij zien zijn verklede toeristen in kimono’s.
Na een bezoek aan deze wijk is het al eind van de middag en lopen we terug naar het hotel. Cas en Luuk blijven op hun kamer. Rogier en ik lopen nog een stukje de straat in waar ons hotel staat. Een stukje verderop staat de Oyama-jinja shrine, met een mooi stuk tuin erbij. Daar nemen we nog even een kijkje.
‘s Avonds eten we simpel met een broodje.
Wat een cadeautje was deze dag, één waarop we weer mooie herinneringen hebben gemaakt.
Geschreven door Travelmemories