Het besef begint bij ons door te dringen dat we vandaag al naar onze laatste bestemming gaan in Japan: Kyoto. Wat gaat de tijd snel, maar wat hebben we al ongelofelijk veel gedaan en gezien. Lekker nog even een paar dagen genieten van dit mooie land.

We mogen vandaag weer het eerste stuk met de snelle Shinkansen trein tot aan Osaka. Daar stappen we over op een gewone trein naar Kyoto. Omdat het dan nog begin van de middag is, en we nog niet kunnen inchecken in ons hotel, brengen we onze tassen naar een bagage depot, en besluiten eerst naar Fushimi Inari-taisha te gaan. Het is een tempelgebied van een paar vierkante kilometer tegen een berg, en vooral bekend om de duizenden rood/zware poorten. Voordat we aan de route beginnen, nemen we eerst nog even wat te eten, want de lunch hebben we overgeslagen. De jongens nemen een gefrituurde aardappel in spiraal vorm, en Rogier en ik proberen inktvis balletjes uit. We hebben deze al op YouTube filmpjes voorbij zien komen en zijn benieuwd hoe ze smaken. Wij dachten dat het een soort krokante balletjes zouden zijn, maar het blijken meer een soort poffertjes te zijn. Smaakt goed en kunnen we ook weer afvinken. ☑️

Dan beginnen we aan de route door het tempelgebied. We zijn niet alleen, het is hier echt een mierennest aan mensen. De mannen zien het al lang niet meer zitten, maar ik wil naar boven. Die instagram waardig foto moet er natuurlijk wel komen. Halverwege buigen we echter af terug naar het begin. Ik had graag verder gegaan, maar de jongens hebben wel een beetje gelijk. Het is gekkenhuis hier vandaag. (Nationale feestdag, morgen en overmorgen ook nog.) Ik heb mijn foto!

We komen even bij van de drukte met een matcha/groene thee ijsje. Die wilde ik ook nog afvinken.

Terug naar het hoofdstation van Kyoto om onze tassen weer op te halen en dan door naar het hotel. We zitten in het Shizutetsu Hotel Prezio in de wijk Karasumaoike. Een erg mooi hotel, dat veel meer sfeer heeft dan het hotel in Hiroshima. De kamer is twee keer zo klein, maar veel mooier ingericht en alles is er.

We gaan de wijk verkennen en dat blijkt een gezellige wijk te zijn met volop winkels en restaurantjes. We zorgen er gelijk voor dat we op tijd ergens naar binnen gaan voor ons avondeten. Bij de populaire restaurants zie je ‘s avonds overal lange wachtrijen staan. Wij kunnen zo aan tafel, maar als wij klaar zijn staat er ook een wachtrij bij ons restaurant.

Na het eten brengen we een bezoek aan een amusementshal. Leuk voor de jongens, maar wat een herrie daar binnen! Heel groot, en veel fanatieke Japanners. Je kijkt je ogen uit. Luuk mist zijn x-box wel een beetje, maar kan hier een autorace spel spelen. En daarna nog een paar wedstrijdjes basketballen.

We lopen terug naar het hotel door de winkelstraat en komen daarbij een Bianchi fietsenwinkel tegen. Daar moeten we even een kijkje nemen. Het blijkt echt een grote zaak te zijn. Je ziet hier wel fietsers, maar lang niet zoveel als bij ons. Af en toe is het wel oppassen, want de fietsers fietsen hier veelal over de stoep.

Later komen we ook nog een Japans verkeersbord tegen die wij niet helemaal begrijpen. (Zie foto’s) Moet je hier nu verplicht met een wheelie over het zebrapad?!?! Of mag je die juist niet doen? 🤷‍♀️

Ik ben benieuwd wat deze mooie stad om morgen allemaal nog gaat brengen.

Geschreven door Travelmemories