Rogier is zo enthousiast over de vismarkt dat hij vanochtend zijn wekker om zes uur heeft gezet om nog een kijkje te nemen, voordat alle toeristen er zijn. Ik draai mij nog even lekker om.

Vandaag gaan we door naar Hiroshima, en dat is een heel eind! Eerst met een trein naar Osaka, met de geweldige naam: Thunderbird! Waarom hebben de treinen in Nederland geen namen? Dit is toch geweldig. We kopen op het station in Kawazana wat eten, om in de trein op te eten als lunch. In Osaka stappen we over, en dan hebben we weer een hele snelle Shinkansen trein naar Hiroshima. Ruim 330 kilometer in nog geen anderhalf uur.

We zijn half de middag in Hiroshima en ons hotel Mielparque Hiroshima zit echt vlakbij het Memorial Park. Het is wel het minst mooie hotel van onze reis tot nu toe. Vanuit het raam kijken we op een binnenplaats die veel weg heeft van een gevangenen uitlaatplek….De kamer is ook wat gedateerd, maar alles is er, dus niks te klagen. De plek is perfect!

We wilden heel graag naar Hiroshima om een stuk geschiedenis te zien dat we nooit mogen vergeten en ook nooit meer mag gebeuren. Een beladen onderwerp: atoomwapens. Zeker nu er weer zoveel onrust in de wereld is.

We lopen langs het vredesmonument, een gebouw met een koepel dat een van de weinige gebouwen was die nog voor een klein deel overeind is gebleven. Dit is niet verder afgebroken, maar juist als monument aangewezen. Ook ligt hier het Memorial Park, met onder andere de vlam, die blijft branden zolang er atoomwapens in de wereld zijn, en een monument voor de kinderen met kraanvogels. Ook ligt hier het peace museum ter herdenking aan de atoombom. Heel erg indrukwekkend. Ik heb binnen geen foto’s gemaakt, omdat dat niet gepast is. Het zijn best gruwelijke beelden die je te zien krijgt. Niet alleen het moment van de bom zelf, maar ook de jaren erna hebben de mensen hier allemaal ziektes gekregen, veroorzaakt door de straling. Het museum en het park staat voor een betere toekomst. Laten we daar met z’n allen aan werken.

We lopen terug naar het hotel, en komen daarbij nog langs het punt waar de bom is ontploft.

Het is al eind van de dag inmiddels, dus tijd voor eten! Heel deze reis lijkt wel om eten te draaien, maar het is hier ook zo lekker en interessant. Luuk heeft nogal hoofdpijn van de treinreis en door te weinig te hebben gedronken, en blijft in het hotel. Vlakbij het hotel zitten genoeg winkels en restaurants. Wij willen graag een gerecht proberen dat echt hier vandaan komt: Okonomiyaki Hiroshima style. Een gerecht wat nog het beste omschreven kan worden als een soort hartige pannenkoek opgebouwd uit laagjes met noedels eronder. We bestellen er twee, waar we met z’n drieën van eten. Smaakt goed!! Daarna maar snel terug naar Luuk, die lekker in zijn bed ligt. Hopelijk morgen weer fit!

Het was een indrukwekkende dag.

Geschreven door Travelmemories